Phaedo (Φαίδων) van
Elis, griekse wijsgeer uit het
begin van de 4e eeuw vC. Geboren ca. 418 vC,
kwam P. (als krijgsgevangen slaaf?) naar Athene en
werd daar een van de meest toegewijde leerlingen
van de bejaarde Socrates;
in zijn naar P. genoemde
dialoog laat Plato
hem aan Echecrates van Phlius
het relaas doen van Socrates' laatste levensdag. Na
de dood van de meester keerde P. naar Elis terug,
waar hij een wijsgerige school stichtte. Voor zover
uit de schaarse gegevens valt op te maken, hield hij
zich hoofdzakelijk met ethische problemen bezig.
Hij schreef (verloren gegane) wijsgerige dialogen,
o.a. een Zopyrus, die handelde over de vraag of men
uit iemands gelaatstrekken conclusies omtrent zijn
karakter kan trekken. Een leerling van P. was
Moschus van Elis; diens
leerling Menedemus
zou de elische school naar Eretria hebben overgeplaatst.
Lit. K. von Fritz (PRE 19, 1538-1542).
[Nuchelmans]