Tantalus (Τάνταλος), legendarische koning van Sipylus
in Lydië, zoon van Zeus en vader van
Pelops en
Niobe. De meeste verhalen die over hem
bekend zijn hebben betrekking op zijn misdaden en
de bestraffing daarvan; over wat hij misdaan had
bestond in de oudheid geen eensgezindheid. Herhaaldelijk
komt naar voren dat T. van de talrijke
gunsten die de goden hem hadden verleend, misbruik
had gemaakt, o.a. door voedsel van de goden
te stelen en dat aan de mensen te geven. Een andere
versie wil dat hij, toen de goden eens bij hem te gast
waren, zijn zoon Pelops zou hebben geslacht en hun
als maaltijd zou hebben voorgezet. Zijn eeuwigdurende
straf bestond hierin dat hij tot aan zijn kin in
het water stond met boven zijn hoofd takken met
vruchten. Telkens als hij probeerde te drinken,
week het water terug en als hij naar het fruit greep,
waaiden de takken opzij. Soms is er ook sprake van
een steen die boven zijn hoofd hing en voortdurend
dreigde te vallen. Volgens Pausanias beeldde de
schilder Polygnotus beide versies af op zijn voorstelling
van de onderwereld in Delphi.
Lit. W. Scheuer (Roscher 5, 75-85). J. Schwenn (PRE 4A, 224-229).
[Schouten]