Polygnotus (Πολύγνωτος), van het eiland Thasus afkomstige griekse schilder, werkzaam tussen 480 en 440 vC vooral te Athene, waar hij wegens zijn verdiensten het burgerrecht verkreeg. Hij decoreerde er o.a. samen met Micon de στοὰ ποικίλη en de Theseus-tempel. In de pinacotheek op de Acropolis bevonden zich schilderingen van P. met Achilles op Scyrus en Odysseus in gezelschap van Nausicaä. De wandschilderingen in het vergaderlokaal van de Cnidiërs te Delphi stelden de verwoesting van Troje en Odysseus' afdaling in de onderwereld voor.
P. schilderde op houten panelen en paste enkaustische
technieken toe. Ook maakte hij fresco's. Hij
beperkte zich in hoofdzaak tot vier kleuren. Zoals
contemporaine vaatwerkschilderingen illustreren,
werkte hij in de traditie van de vroegklassieke
periode: de figuren werden in rijen boven elkaar
aangebracht. P, zou het eerst naturalistische details
als doorschijnende gewaden en diverse gelaatsuitdrukkingen
hebben weergegeven; hij werd door
Aristoteles (Poëtica 1450 a 28) ἠθογράφος ('karakterschilder')
genoemd.
Lit. Pausanias, Periegesis 1; 10, 25-31. - G. Lippold (PRE 21.
1630-1639). A. Rumpf (EAA 6, 292-296). - A. Reinach,
Recueil Millet, Textes grecs et latins relatifs à l'histoire de la
peinture ancienne 1 (Paris 1921) 86-154. E. Loewy, Polygnot
(Wien 1929). A. Rumpf, Handbuch der Archäologie 4, 1.
Malerei und Zeichnung (München 1953) 91-98.
[J. A. de Waele]