Diana
Diana, italische (maan?)godin, die reeds vroeg,
misschien al in de 6e eeuw vC, met de griekse
Artemis
geïdentificeerd werd. Haar legenden vallen
samen met die van Artemis. De godin genoot grote
verering als D. Tifatina in Capua en als D.
Nemorensis in het Nemus Dianae bij Aricia. De
priester van laatstgenoemde, de Rex Nemorensis,
mocht gedood worden door iedere weggelopen slaaf
die hem wilde opvolgen en daartoe in staat was.
Hippolytus,
de zoon van Theseus, zou na zijn
dood en herrijzenis door Artemis-Diana naar Aricia
gebracht zijn onder de naam Virbius; omdat paarden
zijn dood hadden veroorzaakt, mochten geen paarden
de heilige grond van de tempel van Aricia betreden.
In Rome lag het oudste en bekendste heiligdom van
D. op de Aventijn; het diende als bondsheiligdom
van Romeinen en Latijnen. Zowel te Rome als te
Aricia vond de herdenking van de stichting op 13
augustus plaats.
Lit. Ovidius, Metamorfosen 15 479-546. G. Wissowa
(PRE 5, 325-338). - F. Altheim, Griechische Götter im alten
Rom (Giessen 1930) 93-172. A. Gordon, On the Origin of
D. (Transactions Am Philol. Ass. 1932, 177-192). Id., The
Cults of Aricia (Berkeley 1934). J. Heurgon, Recherches sur
l'histoire, la religion et la civilisation de Capoue préromaine
(Paris 1942). A. Alföldi, D. Nemorensis (Am.
Journal of Archaeology 64, 1960, 137-144). [Suys-Reitsma]