Pomona

beeldPomona, oudlatijnse godin van de vruchtenoogst (pomum, ooft, appel), met mannelijke pendant (Pomo, Pomonus) bij de Umbriërs, de Sabijnen en in Campanië. P. was het voorwerp van een openbare cultus met eigen priester (flamen Pomonalis) en eigen heiligdom (Pomonal) op de Ager Solonius langs de Via Ostiensis. Als zeer oude godheid genoot zij in de augusteïsche periode een verhoogde officiële belangstelling. In de sage komt P. voor als gemalin van Picus, de koning van Laurentum, die om harentwille een aanzoek van Circe had afgewezen en daarom door Circe in een specht veranderd zou zijn. Ovidius (Metamorfosen 14, 622-771) vertelt van een idylle met de god Vertumnus.


Llt. G. Wissowa (Roscher 3, 2747-2749). W. Ehlers (PRE 21, 1876-1878). - G. Radke, Die Götter Altitaliens (Münster 1965) 257v. [Van Uytfanghe]


Lijst van Namen