Valeria gest.315
Valeria, dochter van Diocletianus. In 293 nC koos Diocletianus Galerius, een Illyrische general om hem te helpen bij het bestuur van het Romeinse rijk; hij realiseerde zich nl. dat het te groot was om door een man bestuurd te worden. Diocletianus regeerde in het westen en Galerius werd Augustus van het oosten. Galeria Valeria werd door haar vader Diocletianus uitgehuwelijkt aan Galerius om het verbond te versterken. Het schijnt geen gelukkig huwelijk geweest te zijn. Galeria Valeria stond sympathiek tegenover de Christenen gedurende de zware Chistenvervolgingen en het is mogelijk dat zij zelf een Christin was. Zij kregen tijdens het 18 jaar durende huwelijk geen kinderen. Toen Galerius in 311 nC stierf, gingen Galeria Valeria en haar moeder leven aan het hof van Maximinus Daia, de Caesar die Augustus werd van het oosten na de dood van Galerius.
Maximinus deed spoedig hierna een huwelijksaanzoek aan Valeria. Waarschijnlijk was hij meer geïnteresseerd in haar rijkdom en het prestige dat hij door een huwelijk met de weduwe van de oude augustus zou verwerven dan in haar persoon. Zij wees het aanzoek af en onmiddellijk werd Maximinus zeer vijandig. Diocletianus, die dan al oud was en in een grote villa aan de Dalmatisch kust leefde (Split), vroeg Maximinus om toe te staan dat de 2 vrouwen bij hem kwamen wonen. Maar Maximinus weigerde en verbande Valeria en haar moeder naar een dorp in Syria.
Tijdens de burgerorlog die uitbrak tussen Maximinus en Licinius, probeerden Valeria en Prisca vermomd weg te komen en de villa van Diocletianus te bereiken. Maar intussen was Diocletianus afgetreden (305), zodat het geen zin meer had om naar Split te gaan: hij kon hen niet meer beschermen. Vijftien maanden zwierven de twee van de ene naar de andere stad in voortdurende angst voor ontdekking.
Tenslotte werden zij herkend in Thessalonike en naar een plein gebracht, waar zij voor een menigte burgers werden onthoofd. De lichamen van Valeria en Prisca werden daarna in zee geworpen.