Symmachus (Σύμμαχος)
(1) Symmachus,
ebioniet of
samaritaanse proseliet, die
in de 2e eeuw nC het OT in het grieks vertaalde.
Zijn vertaling, die minder een letterlijke overzetting
van de grondtekst beoogde dan een weergave van
de zin der woorden, en die blijkens de bewaard
gebleven resten naar goed grieks streefde, vormde
de vierde kolom in de Hexapla van
Origenes.
Lit. Fragmenten in F. Field, Origenis Hexaplorum quae
supersunt 1-2 (Oxford 1875 = Hildesheim 1964). - J. Busto
Saiz, La traducción de Simaco en el Libro de les Salmos
(Madrid 1978).
(2) Symmachus, bisschop van Rome (498-514). We bezitten
van hem een aantal brieven en schrijvens aan synodes,
waardoor licht valt op de tegenstellingen tussen
Rome en Byzantium, op contemporainè schisma's,
op S.' verzet tegen inmenging van de zijde van
Theoderik,
koning van de Oostgoten, en op jurisdictiekwesties
tussen Arles en Vienne.
Lit. Uitgaven: A. Thiel, Epistulae Romanorum Pontificum 1
(Braunsberg 1868) 639-738. Monumenta Germaniae Historica,
Auctores Antiquissimi 12 (Berlin 1894) 399-455. - L. Duchesne,
L'Église au VIe siècle (Paris 1925) 109-126. G. Westenburger,
Der S.-Prozess von 501 (Tübingen 1940). H. Fuhrmann,
Die Fälschungen im Mittelalter (Historische Zeitschrift
197, 1963, 529-554).
[Bartelink]