Psusennes

Psusennes, naam van twee egyptische koningen van de 21e, de z.g. tanitische dynastie. Ψουσέννης is de transcriptie van p3 sb3 h'(.w) n Niw.t 'de ster is opgegaan voor (of in?) de stad (Thebe)'.

(1) Psusennes I, zoon van koning Smendes, regeerde te Tanis ca. 1054-1009 vC, terwijl Pinedjem, de hogepriester van Amon te Thebe, die zijn souvereiniteit erkende, feitelijk de macht in handen had in Opper-Egypte.

De ontdekking (door P. Montet, vanaf 1939-1940) te Tanis van zijn ongeschonden graf, samen met de graven van koningen en andere personages van de 21e en 22e dynastie, heeft meer problemen opgeworpen dan opgelost. Deze betreffen zijn familieverhoudingen, voornamelijk zijn verhouding tot Mutnedjemet (zijn moeder of zijn vrouw?) alsook het bestaan van een zekere Neferkarē, die door Manetho (Nefercherês) als koning wordt vermeld, en die misschien de mederegent van P. is geweest. Verder is van P. vooral bekend dat hij bouwwerken liet uitvoeren aan de stadsmuren en de tempel van Tanis.

---

(2) Psusennes II was de laatste koning van de 21e dynastie (984-950 vC). Een naamgenoot van hem, een afstammeling van Herihor, was opperpriester te Thebe. Het was waarschijnlijk P. II die, op verzoek van een aanvoerder van libische huurlingen, Sjesjonk, de latere stichter van de 22e dynastie, een dodencultus inrichtte te Abydus voor diens vader Nemrod, en hem al de ambten toevertrouwde, die vroeger door Nemrod uitgeoefend werden.

---

Lit. Drioton/Vandier 512-517, 534-537, 557v, 565v, 668-670, 517-518. P. Montet, La nécropole royale de Tanis. 2. Les constructions et 1e tombeau de Psousennès à Tanis (Paris 1951). P. G. Elgood, Later Dynasties of Egypt (Oxford 1951). H. Kees, Das Priestertum im ägyptischen Staat vom Neuen Reich bis zur Spätzeit. Mit Indices und Nachträgen (Probleme der Ägyptologie 1; Leiden/Köln 1953-1958). K. A. Kitchen, The Third Intermediate Period in Egypt (1100-650 B.C.) (Warminster z.j. (1972)). [Vergote]

---