Lixus
Lixus (fr. Larache) werd ca 1100 vC gesticht door phoenicische zeevaarders en handelaars uit Tyrus
gesticht. Volgens de griekse mythologie heeft Heracles, toen hij de
gouden appels van de Hesperiden zocht, hier de reus Antaeus overwonnen,
De archeologische vondsten reiken echter slechts tot de 7e eeuw vC, toen
de Carthagers na de achteruitgang van Tyrus de stad als tussenstation
voor hun handel met West-Afrika hadden overgenomen. Reeds in deze tijd
ontwikkelde Lixus zich naast Gades tot het grootste centrum van produktie
van garum (vissaus), dat door de grieken en romeinen als de beste beschouwd.
Hierdoor is de welvaart van L. te verklaren, dat in de 2e en 1e eeuw vC
eigen munten kon laten slaan. Onder Claudius werd de stad tot colonia
verheven. Vanaf het midden van de 3e eeuw nC kwam het herhaaldelijk
tot opstanden van de Berbers, die leidden tot de bouw van een stadsmuur.
De ondergang van de stad werd veroorzaakt door de verzanding van
de zeehaven.
In 1845 ontdekte de duitse onderzoeker H. Barth L. weer. Van die tijd af
is de stad regelmatig het onderwerp geweest van archeologische
expedities. De ruïnes
liggen nu 4 km van de Atlantische Oceaan af. Er zijn een
amphitheater/theater, thermen, delen van de stadsmuur, basilica en een
tempel gevonden.