Phlius (Φλιοῦς), oude griekse stad, gelegen ca. 30
km ten zuidwesten van
Corinthe in de buurt van het
huidige Ayos Georgios, bij de bovenloop van de
Asopus op een westelijke uitloper van de
Trikaranon (top van het Spiria-gebergte).
De stichtingsdatum van de stad, die de wegen van
Stymphalus (Arcadië) naar Argos (via Nemea) en
Corinthe beheerste, is niet bekend. Volgens
Pausanias handhaafden de Doriërs (dorische
volksverhuizing) de oorspronkelijke bevolking als
gelijkwaardige burgers.
P. nam deel aan de oorlogen
tegen de Perzen en koos in de conflicten van de 5e
en 4e eeuw vC gewoonlijk de zijde van Sparta. In
de hellenistische tijd stond het eerst onder
macedonische heerschappij en was daarna lid van de
achaeïsche bond.
Van de antieke stad zijn, deels door opgravingen
aan het licht gebracht, nog aanzienlijke resten
aanwezig, o.a. van de stadsmuur, van het theater en
van enkele heiligdommen.
Lit. Inscripties in IG 4 (Inscriptiones Argolidis ed. M. Fraenkel, 1902) nrs. 439-478. - E. Meyer (PRE 20, 269-290). - A.G. Russell, The Topography of P. and the Phliasian Plain (Annals of Archaeology and Anthropology 11, 1924, 3747). G. Roux, Pausanias en Corinthie (Paris 1958) 161-171. [te Riele]