Volcae, belangrijke gallische volksstam, die vanaf
de 3e eeuw vC in de huidige Languedoc tussen de
Rhône en de Garonne, de Cevennen en de Pyreneeën
woonde. De V. behoorden oorspronkelijk tot
het grote keltische voik waarvan een groot deel in
het begin van de 3e eeuw vC vanuit Zuid-Duitsland
naar de Balkan en Klein-Azië trok
(Galaten). De
naar Gallië getrokken V. vestigden zich in het
gebied ten oosten van de Garonne, waar ze twee
politieke verbanden vormden, de V. Tectosages en de
V. Arecomici. Eerstgenoemden woonden tussen
Narbo (Narbonne) en hun hoofdplaats
Tolosa
(Toulouse); ook Carcasso (Carcasonne) behoorde
tot hun territorium. De V. Arecomici woonden in
het gebied ten noordoosten van de Tectosages en
hadden Nemausus (Nimes) als
hoofdplaats. Beide werden in 118 vC door de Romeinen
onderworpen, die hun Rebied bij de in 121 vC ingerichte
provincie Gallia Narbonensis
indeelden en in 118 vC in
Narbo een colonia stichtten; Nemausus werd colonia
in 27 vC, Tolosa in de 2e eeuw nC. De romanisering
van de V. voltrok zich snel.
Lit. H. Bannert (PRE Suppl. 15, 1978, 937-960). [Nuchelmans]