Ibycus (Ἴβυκος) van
Rhegium, griekse dichter van
koorlyriek uit de 6e eeuw vC. I. werkte aanvankelijk
in Zuid-ltalië en schreef verhalende gedichten in de
trant van Stesichorus.
Later vestigde hij zich op
Samos aan het hof van
Polycrates (als wij de Suda
mogen geloven niet de door
Herodotus e.a. genoemde
tiran, maar diens vader). Op Samos onderging
I. de invloed van de aeolische liefdeslyriek.
Van zijn werken, die door de alexandrijnse filologen
in zeven boeken werden uitgegeven, zijn slechts
enkele fragmenten door citaten bewaard: L beschrijft
hierin de onweerstaanbare macht van de
eros. Daarnaast bezitten wij sinds 1922 een fragment
op papyrus, waarin de dichter verzekert dat hij niet
de heldendaden uit de trojaanse oorlog, maar de
persoon van (de jonge?) Polycrates wil verheerlijken;
wellicht kan men dit beschouwen als het vroegste
voorbeeld van recusatio. Volgens een legende zou
1. door rovers gedood zijn, waarna overvliegende
kraanvogels de identiteit van de moordenaars aan
het licht brachten; dit verhaal vormt het onderwerp
van Schillers bekende ballade Die Kraniche des
Ibykus.
Lit. Uitgave van de fragmenten bij E. Diehl. Anthologia Lyrica
Graeca 2, 52 (Leipzig 1940) 58-70. D. L. Page, Poetae
Melici Graeci (Oxford 1962) 143-169. Met engelse vertaling:
J. M. Edmonds, Lyra Graeca 2 (Loeb Class. Libr., London
1952) 78-119. F. Mosino, Ibico, Testimonianze e frammenti
(Reggio 1966). - P. Maas (PRE 9, 816-818). - C. M. Bowra,
Greek Lyric Poetry from Alcman to Simonides²- (Oxford
1961) 241-267. J. P. Barron, The Sixth-Century Tyranny at
Samos (Classical Quarterly 14, 1964, 210-229). F. Sisti, Ibico
e Policrate (Quaderni Urbinati 2, 1966, 91-102). Id., L'ode
a Policrate. Un caso di recusatio in Ibico (ib. 4, 1967, 59-79).
[Schreiner]