Silanion
Silanion (Σιλανίων), atheense bronsgieter uit het
midden of de tweede helft van de 4e eeuw vC,
tijdgenoot van Lysippus.
Blijkens de literaire bronnen
vervaardigde hij bij voorkeur standbeelden en
borstbeelden van figuren uit de sagenwereld
(Achilles,
Theseus,
de stervende Iocaste;
op het gelaat van laatstgenoemde zou hij door zilver in het brons
te mengen de doodskleur hebben aangegeven), van
atleten (Satyrus van Elis), van letterkundigen
(Sappho,
Corinna,
Plato) en andere kunstenaars (de
beeldhouwer Apollodorus). Alleen de kop van het
Plato-beeld is in romeinse kopieën bewaard gebleven;
de overige pogingen om onder de bewaard gebleven
sculptuur werken van S. te identificeren zijn
vrijwel alle hoogst dubieus. Zijn roem had S. onder
meer te danken aan zijn vermogen om karaktereigenschappen
weer te geven; van zijn Apollodorus
werd gezegd dat het de opvliegendheid zelve was.
Lit. G. Lippold (PRE 3A, 2-6). P. Moreno (EAA 7, 288-292).
- E. Schmidt, S. der Meister des Platonbildes (Jahrbuch des
Deutschen Archäologischen Instituts 47, 1932, 239-303; 49,
1934, 180-204). G. Lippold, Handbuch der Archäologie 3, 1
(München 1950) 272-274. Ch. Picard, Manuel d'archéologie
grecque 3, 2 (Paris 1948) 781-852. H. von Heintze, Das Bildnis
der Sappho (Mainz 1966).
[Nuchelmans]