Timotheus van Milete

Timotheus (Τιμόθεος) van Milete, dichter en componist (ca. 450-ca. 360 vC), een van de voornaamste vertegenwoordigers van de nieuwe nomos- en dithyrambe-stijl die op het eind van de 5e eeuw vC opkwam. Hij zou een leerling van Phrynis geweest zijn en een vriend van Euripides. T. schreef nomoi, dithyramben en hymnen. Afgezien van een tiental korte fragmenten is van zijn werken ongeveer de helft van een zevendelige nomos Πέρσαι bewaard gebleven, op een beroemde, in 1902 te Abusir gevonden papyrus uit de tweede helft van de 4e eeuw vC (Papyrus Berolinensis 9865). De 250, deels sterk verminkte, regels bevatten het grootste deel van de omphalos met een hoogst realistische en pathetische schildering van de slag bij Salamis, de sphragis, waarin de dichter zich verweert tegen de verwijten van nieuwlichterij, die vooral uit Sparta kwamen, en de epilogos met een bede om voorspoed en vrede voor de stad (Athene?). De taal van deze nomos is hoogdravend en barok; van de verloren gegane muziek mogen we hetzelfde veronderstellen. Van Timotheus' dithyrambe Σεμέλης ὠδίς (De bevalling van Semele) is overgeleverd dat de fluitmuziek het gillen en kreunen van de moeder van Dionysus tijdens de barensweeën natuurgetrouw weergaf.


Lit. Uitgaven: editio princeps: U. van Wilamowitz-Moellendorff, Timotheos, Die Perser (Leipzig 1903 = Hildesheim 1970). Beste nieuwere edities: E. Diehl; Anthologia Lyrica Graeca 5 (Leipzig 1942) 169-194. D.L. Page, Poetae Melici Graeci (Oxford 1962 399-418. - P. Maas (PRE 6A, 1331-1337). GGL 1, 5, 503-512. - H. Schönewolf, Der jungattische Dithyrambos (Diss. Giessen 1938). T.H. Janssen, De 'Perzen' van T. Inleiding en commentaar (Diss. Utrecht 1976).


Lijst van Namen