Een cultus van H. kwam zeer weinig voor, al speelt hij in de klassieke wereld een zekere rol in dienst van de genezende god Asclepius. In de mythologie is van H. hoofdzakelijk bekend dat hij Endymion eeuwig met open ogen liet slapen, opdat hem (of Selene) de aanblik van de geliefde nooit ontzegd zou zijn.
H. werd uitgebeeld als een knappe - al dan niet gevleugelde - jongeman, wiens attributen de papaverbloem en de hoorn der dromen zijn; bekend is een marmeren kopie van een hellenistisch beeld in het Prado te Madrid. De betekenis van H. ligt vooral in zijn nauwe verwantschap met Thanatos, d.w.z. met de dood als slaap opgevat.
Lit. B. Sauer (Roscher 1, 2846-2851). W. Otto (Roscher 4,
1154v). A. Jolles (PRE 9, 323-329). L. Guerrini (EAA 4, 62v).
- H. Schrader, H. (Berlin 1926). I. Hjerten, H. och Thanatos
i dikt och kunst (Stockholm 1951). J. Eger, Le sommeil et la
mort dans la Grèce antique (Paris 1966). [Sanders]