De god van de geneeskunde. Zijn symbool is een slang. Zijn ouders waren Apollo en Coronis. Zijn geboorte ging gepaard met met een schandaal. Coronis sliep, terwijl ze al zwanger van hem was, met Ischys. Dit werd als een belediging beschouwd van de godheid en werd door een kraai aan Apollo gemeld. Apollo veranderde de kleur van alle kraaien, die tot dan toe wit waren, in zwart om aan te geven dat ze onbetrouwbaar waren. Apollo voelde zich toen gedwongen Coronis met zijn pijlen te doden. Hij redde Asclepius van haar brandstapel.
Asclepius werd opgevoed door Chiron. Chiron leerde hem de geneeskunde en hijzelf vervolmaakte die. Athene gaf hem twee flesjes met het bloed van de Gorgo. Bloed uit de rechterzijde van de Gorgo herstelde het leven en het bloed uit de linker doodde. Asclepius begon het bloed te gebruiken om doden weer tot leven te wekken. Hades merkte dat het aantal doden sterk terugliep en vroeg Zeus om deze overmoed te bestraffen: Zeus doodde hem met zijn bliksem.
Apollo kon geen wraak nemen op Zeus zelf. Dus doodde hij de Cyclopen die de bliksem hadden gemaakt.
Hades is de broer van Zeus. Na de onttroning van hun vader Cronus trok hij lotjes met Zeus en Poseidon, een andere broer om de macht over de wereld te verdelen. Hij had pech en werd heer van de onderwereld en heerste over de doden. Hij is een hebzuchtige god die het erg belangrijk vindt het aantal onderdanen uit te breiden. Degenen die het aantal doden vergrootten, waren zeer favoriet. De Erinyen zijn welkome gasten. Hij staat niet toe dat iemand van zijn onderdanen weggaat uit de onderwereld.
Hij is ook de god van de rijkdom vanwege de kostbare metalen die uit mijnen gehaald worden. Hij heeft een helm die hem onzichtbaar maakt. Hij verlaat zelden de onderwereld. Hij kent geen medelijden en is vreselijk, maar niet grillig. Zijn vrouw is Persephone die door Hades werd ontvoerd. Hij is de Koning van de doden,maar de dood zelf is een andere god, Thanatos.
Persephone is de dochter van Zeus en Demeter. Na haar schaking door Hades werd ze zijn vrouw en Koningin van de onderwereld.
Dionysus is de god van de wijngaard. Hij vond de wijn uit en verspreidde de kunst om druiven te houden. Hij heeft een tweeledige natuur. Aan de ene kant brengt hij vreugde en goddelijke extase. Aan de andere kant brengt grof, onnadenkend gedrag, razernij. Dat zijn ook de twee kanten van de wijn. Als men tegen Dionysus is, werd men gek. Geen normale boeien konden hem of zijn volgelingen tegenhouden.
Dionysus is de zoon van Zeus en Semele. Hij is de enige god die een sterfelijke moeder had. Zeus kwam 's nachts naar Semele, onzichtbaar, alleen gevoeld als een goddelijke aanwezigheid. Semele was er verrukt over dat zij een minnares van een god was, ofschoon ze wist welke god het was. Snel verspreidde zich een gerucht hierover en Hera kreeg door wie hiervoor verantwoordelijk was. Hera ging in vermomming naar Semele en overtuigde ervan dat ze hem ook kon zien zoals hij werkelijk was. Toen Zeus de volgende keer naar haar kwam, liet ze hem beloven haar een gunst te schenken. Ze ging zelfs zover dat zij hem liet zweren bij de Rivier de Styx dat hij haar verzoek zou inwilligen. Zeus was erg verliefd en stemde er mee in. Toem vroeg ze hem haar zijn werkelijke gedaante te tonen. Zeus was erg ongelukkig, want hij wist wat er zou gebeuren, maar hij had geen keus. Hij verscheen in zijn echte gedaante, in zijn volle glorie en verbrandde haar tot as. Zeus slaagde erin Dionysus te redden en naaide hem in zijn dij om de zwangerschap te laten voortduren. Het gevolg hiervan was dat Dionysus god werd.
De problemen van Dionysus met Hera waren nog niet voorbij. Ze was nog steeds jaloers en zorgde ervoor dat de Titanen hem doodden. De Titanen scheurden hem in stukken. Maar Rhea bracht hem weer tot leven. Daarna zorgde Zeus voor zijn bescherming en gaf hem aan bergnimfen om hem groot te brengen.
Dionysus zwierf de wereld door om zijn cultus te bevorderen. Hij werd begeleid door de Maenaden, wilde vrouwen, aangeschoten, hun schouders gedrapeerd met een hertehuid, met een staf in de hand met een denneappel vsersierd. Terwijl andere goden tempels hadden, vereerden de volgelingen van Dionysus hem in de bossen. Op deze plaatsen konden zij ook in een staat van razernij komen en elk beest dat zij tegenkwamen, verscheuren en rauw opeten.
Dionysus is ook een van de weinigen die een dode uit de of the onderwereld kon terugbrengen. Ofschoon hij Semele had gezien, was hij bezorgd om haar. Tenslotte reisde hij naar de onderwereld om haar te zoeken. Hij bood het hoofd aan Thanatos en bracht haar naar de Olympus.
Dionysus werd een van de belangrijkste goden in het dagelijkse leven. He werd geassociëerd met verschillende dingen. De eerste was de wedergeboorte na de dood. Hier wordt de ontleding van zijn lichaam door de Titanen en zijn terugkeer naar het leven symbolisch weerspiegeld in het verzorgen van de wijnstokken: de wijnstokken moeten veel teruggesnoeid worden en gaan 'in slaap' in de winter om later weer vrucht te kunnen dragen. De tweede is de idee dat men onder de invloed van wijn in bezit genomen kan voelen door een grotere macht. Het verschil met de andere goden was dat Dionysus niet alleen buiten de gelovers aanwezig was, maar ook in hen. Hierbij kon een mens groter zijn dan hijzelf en werken verrichten die hij anders niet kon verrichten.
Het festival voor Dionysus is in de lente wanneer de bladeren weer aan de wijnstok beginnen te verschijnen. Het werd een van de belangrijkste gebeurtenissen van het jaar. Langzamerhand ontwikkelde het zich tot theater. De meeste grote Griekse toneelstukken werden in het begin geschreven voor uitvoering op het feest van Dionysus. All who took part writers, actors, spectators were regarded as scared servants of Dionysus during the festival.
Eros is de zoon van Aphrodite. Eros is de god van liefde. In het bijzonder erotische, romantische liefde. Hij wordt vaak geblinddoekt voorgesteld omdat liefde vaak blind is. Zijn "wapens" zijn pijlen. De punten zijn bewerkt zodat zij ofwel oncontrolleerbare liefde veroorzaken ofwel een onoverkomelijke afkeer van de eerste persoon die wordt gezien bij het slachtoffer van Eros.
Hebe is de dochter van Zeus en Hera. Zij is de godin van de jeugd. Zij is samen met Ganymedes de wijnschenker van de goden. Hebe is de vrouw van Heracles.
Eris is de dochter van Zeus en Hera. Zij is de godin van de tweedracht. Naast haar normale activiteit: tweedracht zaaien, begeleidt ze vaak haar broer Ares bij veldslagen. Bij deze gelegenheden rijdt zij op zijn wagen.
Eris is impopulair en zij werd vaak niet uitgenodigd bij feesten door andere goden en mensen. Dit was niet altijd veilig. Het meest dramatische voorbeeld was de Trojaanse Oorlog, die een indirect resultaat was van het feit dat men Eris niet bij een bruiloft uitnodigde.
Thanatos was de Griekse god van de dood. Hij kan voorgesteld worden als een personificatie van de dood. Hij speelt een kleine rol in de mythen. Hij werd nogal overschaduwd door Hades de heer van de onderwereld.
Pan is de zoon van Hermes. Hij is de god van geitehoeders en schaapherders. Hij is meestal menselijk in uiterlijk, maar met de hoorns en poten van geiten. Hij is een uitstekend musicus en bespeelt de fluit. Hij is vrolijk en speels en men zag hem dikwijls dansen met de bosnimfen. Hij is thuis op elke woeste plaats, maar zijn favoriete plaats is Arcadia, waar hij was geboren. Hij zit altijd een van de nimfen na, maar wordt ook altijd afgewezen omdat hij een lelijk is .
Zijn naam is de basis voor het woord "paniek". Er zijn twee verschillende verklaringen hiervoor. De eerste is dat hij aanwezig was toen Zeus de Titanen versloeg en beweerde dat zijn schreeuwen de Titanen deed vluchten. Maar deze verklaring is vreemd omdat hij de zoon van Hermes is, die nog niet geboren was. De tweede is dat hij de geluiden in de bossen veroorzaakte die 's nachts de reizigers verschrikten.
Nemesis betekent letterlijk boosheid of goddelijke wraak. Deze god hielp die mensen die onrechtvaardig werden behandeld, zich te wreken.
Zij zijn de dochters van Zeus en Eurynome. Er zijn drie Gratiën: Aglaia (Schittering), Euphrosyne (Vrolijkheid) en Thalia (Vreugde). Zij zijn bekend om hun zang en dans voor de goden.
Zij zijn de dochters van Zeus en Mnemosyne. Zij zijn bekend om hun muziek, die vreugde brengt aan ieder die die hoort. Er zijn negen Muzen, elk met haar eigen specialiteit: Clio (Geschiedenis), Urania (Astronomie), Melpomene (Tragedie), Thalia (Comedie), Terpsichore (Dans), Calliope (Epische Poëzie), Erato (Liefdespoëzie), Polyhymnia (Liederen voor de Goden), Euterpe (Lyrische Poëzie).
De Erinyen, ook bekend als de Furiën, straffen de misdaad. Zij vervolgen misdadigers zonder mededogen, tot de dood, hen vaak tot zelfmoord brengend. Zij zijn in het bijzonder bezorgd over moedermoord. Er zijn drie Erinyen - Tisiphone, Megaera en Alecto. De Erinyen kwamen voort uit het bloed van Uranus toen hij werd gecastreerd.
De Moiren hebben de vreselijke macht om het lot van de mens te bepalen. Zij sturen een mens naar goed of kwaad. De duidelijkste keuze die zij maken, is hoe lang een mens leeft. Er zijn drie Moiren. Clotho, de spinster, die de draad van het leven spint. Lachesis, de meter, die het levenslot dat iemand zal krijgen, kiest en meet hoe lang het zal zijn. Atropos, die niet meer kan veranderen, die bij de dood de draad van het leven afknipt.
De Moiren zijn oud en bestonden al voor de goden. Het is niet helemaal duidelijk hoe ver hun macht reikt. Het is mogelijk dat zij het lot van de goden ook bestemmen. In ieder geval geen enkele god, zelfs niet een machtige, durft met hen te spotten.
Dochter van Oceanus en Tethys. Zij nam samen met Thetis Hephaestus op toen Hera hem uit schaamte over zijn aangeboren mankheid van de Olympus had gegooid. Zij was bij Zeus moeder van de Chariten.