Schepping van de Wereld

In het begin was er alleen chaos. Toen verschenen uit het niets Erebus, de onkenbare plaats waar de dood verblijft, en Nacht (Nyx). Al het overige was leeg, stil, eindeloos en donker. Toen werd op de een of andere manier Liefde (Eros ) geboren waarmee de schepping begon. Uit Liefde kwamen Licht en Dag voort. Toen er Licht en Dag waren verscheen Gaea, de aarde.

Daarna sliep Erebus met Nacht, die Aether baarde, het hemelse licht, en en Dag, het aardse licht. Toen bracht Nacht op haar eentje Lot, Dood, Slaap, Dromen, Nemesis en andere voort, die de mens vanuit de duisternis bereiken.

Intussen bracht Gaea alleen Uranus, de hemel, voort. Samen brachten zij de drie Cyclopen, voort, de drie Hecatoncheiren en de twaalf Titanen.

Maar Uranus was een slechte vader en echtgenoot. Hij haattte de Hecatoncheiren. Hij zette hen gevangen door hen te duwen in de verborgen plaatsen van de aarde, Gaea's schoot. Dit maakte Gaea boos en ze smeedde een complot tegen Uranus. Ze maakte een sikkel van vuursteen en probeerde haar kinderen over te halen Uranus aan te vallen. Maar ze waren alle te bang om Uranus aan te vallen, behalve de jongste Titaan, Cronus.

Gaea en Cronus legden een hinderlaag voor Uranus toen hij met Gaea 's nachts in bed lag. Cronus greep zijn vader en castreerde hem met de stenen sikkel en wierp de genitaliën in de oceaan. Het lot van Uranus is niet duidelijk. Ofwel stierf hij teruggetrokken van de aarde ofwel verbande hij zichzelf naar Italië. Toen hij vertrok, beloofde hij dat Cronus en de Titanen gestraft zouden worden. Uit zijn vergoten bloed ontstonden de Giganten, de Esseboomnimfen en de Erinyen. Uit het schuim van de zee waar zijn genitaliën vielen, ontstond Aphrodite.

Cronus werde de volgende heerser. Hij zette de Cyclopen en de Hecatoncheires gevangen in de Tartarus. Hij trouwde met zijn zuster Rhea; onder zijn regering kregen de Titanen veel kinderen. Hij regeerde erg lang. Maar zowel Gaea als Uranus hadden voorspeld dat hij onttroond zou worden door een zoon. Om dit te vermijden verslond hij elk kind als het werd geboren. Rhea was boos om de behandeling van haar kinderen en complotteerde tegen Cronus. Toen geboorte van haar zesde kind naderde, verborg Rhea zichzelf en liet het kind achter bij nimfen om het op te voeden. Om haar daad te verbergen wikkelde zij een steen in babykleren en gaf die alsof het haar baby was aan Cronus, die het verslond.

Dii kind was Zeus. Hij groeide op Creta op tot een knappe jongeman. Hij raadpleegde Metis over de vraag hoe hij Cronus kon verslaan. Zij maakte een drankje voor Cronus gereed waardoor hij de andere kinderen zou uitbraken. Rhea overreedde Cronus om zijn zoon te accepteren en Zeus mocht terugkeren naar de Olympus als Cronus' wijnschenker. Dit gaf Zeus de gelegenheid aan Cronus het braakdrankje te geven. Dit verliep zoals gepland en de andere vijf kinderen werden uitgebraakt. Zij waren natuurlijk omdat zij goden waren, ongedeerd. Zij waren Zeus dankbaar en maakten hem tot hun leider.

Cronus moest nog worden verslagen. Hij en de Titanen, uitgezonderd Prometheus, Epimetheus en Oceanus, vochten om hun macht te behouden. Atlas werd hun leider in de strijd en het leek er een tijdje op dat zij zouden winnen en de jonge goden zouden afzetten. Maar Zeus was listig. Hij ging naar de Tartarus en bevrijdde de Cyclopen en de Hecatoncheiren. Prometheus sloot zich ook bij Zeus aan. Hij keerde terug om samen met zijn nieuwe bondgenoten te strijden. De Cyclopen voorzagen Zeus van bliksemschichten als wapens. Hij plaatste de Hecatoncheiren in een hinderlaag, gewapend met stenen. Op het juiste moment trok Zeus zich terug en lokte de Titanen in de hinderlaag van de Hecatoncheiren. De Hecatoncheiren gooiden met hun honderd armen zoveel stenen met zo'n grote razernij dat de Titanen dachten dat de bergen op hen vielen. Zij braken hun gelederen en vluchtten en bezorgden Zeus zo de overwinning.

Zeus verbande de Titanen die tegen hem hadden gevochten, naar de Tartarus; behalve Atlas, die een speciale bestraffing kreeg: hij moest de wereld op zijn schouders torsen.

Maar zelfs na zijn overwinning was Zeus niet veilig. Gaea bracht uit boosheid dat haar kinderen gevangen gezet waren, een laatste kind voort, Typhoeus. Typhoeus was zo verschrikkelijk dat de meeste goden wegvluchtten. Maar Zeus stelde zich tegenover het monster op, wierp zijn bliksem en kon hem doden. Typhoeus werd onder de Etna op Sicilië begraven.

Veel later werd Zeus weer uitgedaagd door de Giganten. Zij gingen zo ver dat zij probeerden de Olympus aan te vallen, door berg op berg op elkaar te stapelen om de top te bereiken. Maar de goden waren sterk geworden en met de hulp van Heracles werden de Giganten onderworpen of gedood.