Ilias Latina

Ilias Latina of Homerus latinus, titel die gewoonlijk gegeven wordt aan een latijns gedicht dat in 1070 dactylische hexameters een samenvatting van de griekse Ilias geeft. De eerste en de laatste acht versregels van het gedicht, dat uit de 1e eeuw nC dateert, vormen de acrosticha Italicus en scripsit; op grond daarvan wordt door sommigen Silius Italicus, door anderen een zekere Baebius Italicus als de auteur beschouwd. De inhoud van de Ilias is op zeer ongelijkmatige wijze gecomprimeerd: de boeken 1 tot en met 5 worden in 537 verzen samengevat, boek 13 in zeven, boek 17 in slechts vier. Het werkje is van alle artistieke kwaliteiten verstoken, maar was in de middeleeuwen populair - er zijn meer dan honderd handschriften van bekend - en vormde met de mystificaties van Dares en Dictys voor de middeleeuwers in het Westen de voornaamste bron voor hun kennis van de trojaanse oorlog.


Lit. Uitgave: F. Vollmer, Poetae Latini Mïnores 2, 3 (Leipzig 1913). - Id. (PRE 9, 1057-1060). - A. Nathansky, Zur I.L. (Wiener Studien 28, 1906, 306-329; 29, 1907, 260-288). L. Hermann, Recherches sur l'I.L. (Antiquité Classique 16, 1947, 241-251). [Nuchelmans]



Lijst van Auteurs