Serenus, latijnse eigennaam. Vermelding verdienen:
(1) Quintus Serenus of Serenius, auteur van een medisch
handboekje, getiteld Liber medicinalis, dat in. 1107
latijnse hexameters recepten voor de genezing van
64 ziekten en kwalen geeft. Het kan in de tweede
helft van de 4e eeuw gedateerd worden, omdat het
de Medicina Plinii als bron gebruikt en in het
begin van de 5e eeuw door
Marcellus Empiricus
benut is. De vroeger door sommigen veronderstelde
identiteit van de auteur met S. (3) Sammonicus
mist elke grond.
Lit. Uitg. F. Vollmer, Quinti Sereni Liber medicinalis (Corpus
Medicorum Latinorum 2,3, Leipzig 1916). Met franse vertaling
en commentaar: R. Pépin, Quintus S. (S. Sammonicus),
Liber medicinalis (Paris 1950). - F. Kind (PRE 2A, 1675-1677).
(2) Serenus Sammonicus Pater, romeins geleerde, die in
212 op bevel van keizer Caracalla ter dood gebracht
werd. Hij was de auteur van een o.m. door
Macrobius
benutte collectie Res reconditae (Verborgen
zaken) en soortgelijke compilatiewerken.
Voor de samenstelling daarvan zou hij over een
privé-bibliotheek van niet minder dan 62.000 banden
beschikt hebben.
Lit. G. Funaioli (PRE JA, 2129-2131). F. Kind (PRE 2A,
1675).
(3) Serenus Sammonicus Filius, romeins dichter uit het
begin van de 3e eeuw nC, zoon van vorige Serenus. Hij zou
de leermeester van keizer Gordianus II zijn geweest
en aan deze bij zijn dood de omvangrijke bibliotheek
van zijn vader vermaakt hebben. Omdat deze
S. alleen genoemd wordt in de hoogst onbetrouwbare
biografieën van keizer Alexander Severus en
keizer Gordianus in de
Historia Augusta, neemt
men veelal aan dat hij een gefingeerde persoon is.
Lit. F. Kind (PRE 2A, 1675-1677).
(4) Serenus van Antinoupolis in Egypte, griekse wiskundige
uit de 4e of 5e eeuw nC. Van zijn werken
zijn bewaard gebleven Περὶ κυλίνδρου τομῆς (De
cilindersnede) en Περὶ κώνου τομῆς (De kegelsnede),
die in hoofdzaak de leer van
Apollonius
van Perge weergeven. Serenus' commentaar op
diens Κωνικά is verloren gegaan.
Lit. Uitg. J. Heiberg, Sereni Antinoensis Opuscula (Leipzig
1896; met latijnse vertaling). Met franse vertaling en noten:
P. VerEecke, S., Le livre de la section du cylindre et le livre
de la section du cône (Paris 1929 = 1969). - T. Heath, A History
of Greek Mathematics 2 (Oxford 1921) 518-526.
[Nuchelmans]