De oorlog met de Samnieten

Toen de positie van Rome in Latium was versterkt, kon Rome zich bezig houden met de machtige Samnitische Bond, die zich had gevormd uit verschillende steden in Samnium (het huidige Molise) en die de bedoeling had door te dringen in de vruchtbare vlakte van Campania.

De Romeinen sloten met de Samnieten een accoord over de verdeling van het Campaanse gebied, terwijl zij hetzij de de Etrusken benadeelden, die de stad Capua hadden vernietigd, hetzij de Grieken in Cumae. Maar de overeenkomst hield niet lang stand: de Romeinen bezetten de Griekse stad van Napels, zonder eraan te denken dat de Samnieten daaraan bescherming hadden beloofd, en dit was de vonk voor een oorlog, die 37 jaar duurde (327-290).

Het conflict was erg hard voor Rome, ook omdat de Samnieten zich verenigden met de oude vijanden zoals de Etrusken en de Gallische Senones.

Niettemin besloten de Romeinen met de overwinning bij Sentinum (295) gelukkig de dertigjarige oorlog, overigens zonder het bezit van Samnium te verkrijgen, dat omsingeld werd door Romeinse garnizoenen. Profiterend van het feit dat Etruskers en Galliërs de Samnieten hadden geholpen, maakten de Romeinen zich ook meester van het land van de Etruskische steden van de Tyrrheense kust.

Zo had het Romeinse rijk aan de noordkant een grens langs een denkbeeldige lijn van Luni (in Toscane) tot Rimini (in Romagna).


Vorige   Index   Volgende