Deze zuil werd tussen 180 en 196 n.Chr. in het midden van wat nu de
Piazza Colonna is, geplaatst door de senaat ter herdenking van de overwinningen van
keizer Marcus Aurelius op de Germanen en Sarmaten. Het monument bestond
uit een zuil van honderd Romeinse voet (circa dertig meter), die
geheel voorzien is van een reliëf, en een hoge sokkel op een fundering, die
drie meter boven de Via Flaminia uitstak. Het oude niveau ligt 3,86 meter
onder het huidige straatniveau.
De fries op de zuil toont de twee belangrijkste veldslagen van 172-173
en 174-175 n.Chr. Het verhaal begint met de tocht van het leger via de
Donau naar Carnuntum, een beslissende episode in het offensief tegen de
Germanen en Sarmaten. Het was ook bedoeld als verwijzing naar de maker van
de Zuil van Marcus Aurelius. Het eerste deel toont belangrijke episoden, zoals
het wonder van de bliksem die een oorlogsmachine van de vijand vernietigde,
en de regen die de Quadi overweldigde maar de dorstige Romeinen goed
uitkwam. Trajanus' monument werd duidelijk als voorbeeld
gebruikt, maar het resultaat is toch heel
anders. De fries is bijvoorbeeld hoger en tegen
de achtergrond springen de afbeeldingen meer
naar voren. Er is een versobering te zien en een
poging de afbeeldingen een zeker pathos te geven.