Thot (Dhwty, koptisch Thowt, Θωυθ, Θωθ) is een
egyptische maangod, vandaar heer van de tijd en
van de rekenkunst en, langs deze weg, van de
schrijfkunst, de beoefening van recht en wetenschap.
Hij wordt afgebeeld als een ibis of, vaker, als
een man met ibis-kop. Ook de baviaan is zijn heilig
dier.
T. werd met verschillende andere goden in betrekking gebracht, inzonderheid met de Horus- en Osiris-mythe. In de vignetten van het Dodenboek leidt hij de afgestorvene naar het dodengericht van Osiris en tekent, als griffier, het resultaat van de psychostasie op. Reeds in de Piramide- en Sarcofaagteksten voert hij de dode ten hemel. Deze rol van psychopompos leidde tot het syncretisme met de griekse god Hermes.
Een stad, 'Huis van Djehuti' genaamd, was de metropool
van de 15e beneden-egyptische gouw, die
een ibis tot kenteken heeft. Het is dus blijkbaar de
cultus van haar locale god die zich verspreid heeft
en aanleiding gaf tot het ontstaan van verschillende
steden die, zoals deze, in de grieks-romeinse tijd de
naam Hermupolis
droegen (RAR 293-295). De belangrijkste is
Hermupolis Magna, in de 15e opper-egyptische
gouw. Zij bezit een eigen cosmogonische
mythe, volgens welke T. aan het hoofd staat
van een Ogdoade van oergoden.
Aan T., onder de naam
Hermes Trismegistos,
werden een aantal griekse tractaten met wijsgerige,
religieuze, astronomische en medische inhoud toegeschreven,
die in de 1e en 2e eeuw nC ontstonden
en zich in verschillende versies verder ontwikkelden.
Lit. A. Rusch (PRE 6A, 351-388). RÄR 805-812. - P. Boylan,
Thoth, the Hermes of Egypt (London 1922). C. J. Bleeker, Hathor
and Thot, Two Key Figures of the Ancient Egyptian Religion (Studies
in the History of Religion Suppl. Numen 26,Leiden 1973). Zie
ook RÄR 289-293 s.vv. Hermes Trismegistos en Hermetische Schriften.
[Vergote]