Messapiërs (Μεσσάπιοι, latijn Messapii), italische,
doch niet tot de Italiërs
behorende, volksstam, die
het grootste gedeelte van het antieke schiereiland
Calabrië,
de z.g. 'hak' van Italië, bewoonde. Hun
voornaamste nederzettingen waren Brundisium,
Uria, Lupiae en Uzentum. De stichting van de
spartaanse kolonie Tarente
(eind 8e eeuw vC) leidde
tot voortdurende conflicten tussen Tarentijnen en
M.; in 473 vC brachten laatstgenoemden de machtige
handelsstad zelfs een nederlaag toe, in 338 verloor
de spartaanse koning
Archidamus III, die
Tarente in de strijd tegen de M. te hulp gekomen
was, slag en leven. In de oorlog tussen Rome en
Pyrrhus
(282-272) kozen de M. echter de zijde van
Pyrrhus en Tarente. De nederlaag van deze stad
bracht ook de onderwerping van de M. aan het
romeinse gezag met zich mee.
Sommige griekse en romeinse auteurs gebruiken M.,
evenals Iapyges, als verzamelnaam voor alle
volksstammen van Apulië
en het antieke Calabrië.
Over de etnische verwantschap en de herkomst van
de M. valt bil de huidige stand van de wetenschap,
ondanks de antieke berichten die hen voor
immigranten uit Kreta of Illyrië houden, niets met zekerheid
te zeggen.
Lit. M. Mayer (PRE 15, 1168-1207). - Id., Apulien vor und während der Hellenisierung (Leipzig 1914). LNuchelmansl