Plutarchus (Πλύταρχος) van Athene, neoplatonische wijsgeer (ca. 350-ca. 432), hoofd van de academie in Athene, waar zijn voornaamste leerlingen Syrianus en Proclus waren. Plutarchus' onderwijs ging uit van de lectuur en de verklaring van de werken van Plato en Aristoteles.
Van zijn commentaren op Aristoteles' Περὶ ψυχῆς en enkele dialogen van Plato zijn belangrijke fragmenten bewaard gebleven in de geschriften van Simplicius, Olympiodorus en Damascius.
Of een anonieme commentaar op Plato's Parmenides,
die ca. 1890 in een turijnse palimpsest
ontdekt werd, aan P. mag worden toegeschreven, is
verre van zeker, hoewel de hierin voorkomende
neoplatonische interpretatie van de Parmenides
sterk overeenkomt met wat we over Plutarchus' opvattingen
uit andere bronnen weten.
Lit. Uitgave van de anonieme Parmenides-commentaar: W.
Kroll, Ein neuplatonischer Parmenideskommentar in einem
Turiner Palimpsest (Rheinisches Museum 47, 1892, 599-627).
P. Hadot, Porphyre et Victorinus Diss. Paris 1968) 61-120. R.
Beutler (PRE 21, 962-975). [Nuchelmans]