Cleonymus (Κλεώνυμος), griekse eigennaam:
(1) Cleonymus,
radicaal-democratisch politicus in Athene tijdens
de eerste helft van de peioponnesische oorlog,
heftig bespot door de blijspeldichter Aristophanes.
(2) Cleonymus,
tweede zoon van de spartaanse koning
Cleomenes II (370-310). Na diens dood werd hij
echter gepasseerd en besteeg zijn neef, Areus I, de
troon. In 304 vertrok C. met 5000 huurlingen naar
Tarente,
dat Sparta's hulp tegen de
Lucaniërs inriep.
Aan het hoofd van het tarentijnse leger versloeg C. de Lucaniërs,
onderwierp Metapontum en dwong de
Romeinen tot een verdrag, krachtens hetwelk romeinse
oorlogsschepen niet ten noorden van Croton
mochten opereren. Spoedig daarna kreeg hij echter
onenigheid met de Tarentijnen en keerde naar Griekenland
terug. Daar streed hij als spartaans commandant
in 293 tegen Demetrius en in 278 tegen
Antigonus II Gonatas. In 275 verliet C. Sparta weer
en sloot zich bij Pyrrhus
aan; deze steunde Cleonymus'
pogingen om alsnog de troon te bestijgen, maar
faalde in zijn pogen om Sparta te bezetten. Sindsdien
horen we niets meer van C. Zijn zoon was
koning Leonidas II.
Lit. T. Lenschau (PRE 11, 730-732). - P. Meloni, L'intervento
di C. in Magna Grecia (Giornale Italiano di Filologia 3,
1950, 103-121). [Nuchelmans]