Histiaeus (Ἱστιαῖος), tiran van
Milete ca. 500 vC.
Tijdens de veldtocht van de perzische koning Darius
tegen de Scythen
(ca. 512 vC) bewees H. de Perzen
belangrijke diensten, onder meer door zich te verzetten
tegen een plan van de Grieken om de brug
die Darius over de Donau had laten slaan, af te
breken en aldus de terugtocht van het leger te
bemoeilijken. Uit dank hiervoor ontving H. de
thracische vestingstad Myrcinus in de buurt van
Amphipolis
ten geschenke, maar niet lang daarna werd hij
door Darius, die hem niet vertrouwde, naar de
perzische hoofdstad Susa ontboden als koninklijk
adviseur. Intussen heerste Histiaeus' schoonzoon
Aristagoras over Milete. Deze zou door H. vanuit
Susa aangezet zgn tot het ontketenen van de
ionische opstand (499-494). Toen Sardes door de
opstandelingen verwoest was (498), werd H. op zijn
eigen verzoek naar het krijgstoneel gezonden om te
bemiddelen; door beide partijen gewantrouwd, slaagde
hij er zelfs niet in zijn eigen belangen veilig te
stellen. Na de val van Milete
(494) en het einde van
de opstand kon hij niet naar zijn vaderstad terugkeren.
In 493 werd H. door de perzische satraap
Artaphernes gevangen genomen en gekruisigd.
Lit. Herodotus, boeken 4, 5 en 6. - H. Swoboda (PRE 8,
2047-2050). - A. R. Burn, Persia and the Greeks (London
1962). [Nuchelmans]