Aristaeus

Aristaeus (Ἀρισταῖος), oude griekse godheid, die gewoonlijk voor een zoon van Apollo en de nimf Cyrene gehouden werd (Pindarus, pythische ode 9) en als de beschermer van jacht, landbouw en veeteelt gold. Hij werd op vele plaatsen vereerd, maar in latere tijd dikwijls geïdentificeerd met Zeus, Apollo of Dionysus. Hij zou ook aan het mensdom de bijenteelt, de wijnbouw en het verbouwen van olijven en silphium hebben geleerd. Vergilius (Georgica 4, 315-558) vertelt dat A. op zekere dag Eurydice, de echtgenote van Orpheus, achtervolgde. Daarbij werd deze door een slang gebeten en stierf. De nimfen doodden toen voor straf zijn bijen. Op aanraden van zijn moeder won A. de raad van de zeegod Proteus in: hij moest vier stieren en vier koeien slachten als zoenoffer en de geslachte dieren acht dagen laten liggen. Op de negende morgen zwermden grote aantallen bijen rond de runderlijken.

Lit. F. Hiller von Gärtingen (PRE 2, 852-859). Schirmer (Roscher 1, 547-551). P. Händel, Vergils Aristaeus-Geschichte (Rheinisches Museum 105, 1962, 66-91). [Nuchelmans]



mythen