Perseus


munt
Medusa (links) wordt gedood door Perseus
munt uit Amisos in Pontos
Er was eens een koning met de naam Acrisius. Hij had een mooie dochter, Danaë. Het orakel van Apollo vertelde Acrisius dat Danaë's zoon hem op een dag zou doden. Acrisius kon dat niet laten gebeuren en daarom sloot hij Danae op in een bronzen toren zodat ze nooit zou trouwen of kinderen krijgen.

De toren had geen deuren, maar een klein raam. Danaë was erg bedroefd, maar op een dag kwam een regen met gouden druppels door het kleine raam. Een man verscheen, hij had een bliksem in zijn hand en Danae wist dat hij een god was, maar ze wist niet welke. De man zei, "Ja, ik ben een god en ik wil je tot mijn vrouw maken. Ik kan deze donkere gevangenis tot een wonderbaarlijk zonnig land maken met veel bloemen. " Het was natuurlijk Zeus die weer een avontuurtje was begonnen zonder dat Hera ervan afwist.

Alles gebeurde zoals hij zei, de verschrikkelijke gevangenis werd een veld, bijna zo mooi als de Elysaeïsche Velden, maar op een dag zag Acrisius licht komen uit het kleine raam. Hij beval zijn mannen een van de muren af te breken. Hij betrad de toren en zag Danae met een baby op haar schoot; glimlachend zei ze: " Ik heb hem Perseus genoemd." Acrisius was woedend, hij sloot Danaë en haar baby Perseus op in een grote kist en wierp hen in zee.

Op de een of andere manier kwamen zij veilig op het eiland Seriphos aan waar Polydectes koning was. De broer van de koning, een visser, ving hen in zijn net en trok hen op de kust, zijn naam was Dictys. Perseus werd een sterke, jonge man. Polydectes hoorde over Danaë en wilde dat ze met hem trouwde, maar ze wees hem af. Polydectes zou Danaë gedwongen hebben met hem te trouwen, als Perseus er niet was geweest om haar te beschermen.

Polydectes maakte een plan om van Perseus af te komen. Polydectes deed alsof hij een dochter van een vriend trouwde. Iedereen moest een geschenk meebrengen, ook Perseus. Polydectes veinsde boosheid, toen Perseus aankwam met lege handen, want hij was niet alleen erg sterk en dapper, maar ook erg arm. "Wat, geen huwelijksgeschenk?" riep Polydectes. " Ik heb geen geld." riep Perseus uit. " Dat krijg je met iemand die nergens goed voor is." zei Polydectes. Perseus was woedend. "Ik kan u elk cadeau in de wereld brengen." zei hij. "Dan breng me het hoofd van de Gorgo Medusa!" antwoordde Polydectes. "Prima!" zei Perseus.

Zo begon hij zijn gevaarlijke reis. Dagen dwaalde hij, op zoek naar het verblijf van de Gorgonen. Op een nacht in een onbekend land realiseerde hij zich hoe hopeloos de de situatie was. De Gorgonen waren verschrikkelijk, in plaats van haar hadden zij zwarte slangen die om hun hoofd draaiden, zij hadden handen van koper die de arme Perseus konden verpletteren, maar, het ergste van alles, als je naar een Gorgo keek, werd je onmiddellijk veranderd in steen.

Toen verschenen plotseling een statige vrouw en een jonge man met gevleugelde sandalen. De man zei, "Ik ben Hermes en dit is onze zus Athene. Ja, je bent een zoon van Zeus. We hebben wat spullen die jou zouden kunnen helpen bij het doden van Medusa. Hier zijn mijn gevleugelde sandalen en de sikkel die Cronos gebruikte om Uranus te overwinnen en die Zeus gebruikte tegen Typhoeus." "En hier is een geschenk van mij." zei Athene, "Gebruik dit schild als een spiegel om Medusa te bekijken zonder dat je in steen veranderd wordt." "Je moet eerst de Graeae vinden en van hen gedaan krijgen dat ze de weg naar de Nymphen van het Noorden wijzen; zij zullen je een onzichtbaarmakende helm en een magische knapzak geven en vertellen hoe je naar het verblijf van de Gorgonen kunt komen." zei Hermes.

Dus ging Perseus naar de grot van de Graeae. De Graeae waren vreemde vrouwen, drie, met in totaal slechts een oog waarover zij voortdurend ruzieden. Perseus verborg zich achter wat struiken en bestudeerde hen. Toen een van hen het oog uitnam om het aan een ander geven, sprong Perseus te voorschijn uit zijn schuilplaats en nam het oog van hen af. Toen zei hij, "Ik heb jullie oog en als je niet vertelt hoe ik de Nymphen van het Noorden kan vinden, krijg je het terug!" Dus vertelden zij hem met tegenzin hoe hij hen kon vinden. Hij gaf hun oog terug en vloog op zijn gevleugelde sandalen weg.

De vriendelijke nymphen van het Noorden gaven de onzichtbaarmakende Helm en de magische knapzak. Ze vertelden hem hoe hij het verblijf van de Gorgonen kon bereiken. Perseus ging verder naar het noorden totdat hij een eiland vond, omgeven door rotsen en standbeelden die vroeger mannen waren.

Perseus hield zijn schild omhoog en zag Medusa en haar zusters in slaap en deed de Helm op en vloog omlaag. Hij sloeg met de sikkel het hoofd van Medusa af en terwijl hij nog steeds in het spiegelende schild keek, stopte hij het in de zak. Medusa's zusters werden wakker en vielen Perseus aan. Hij vloog snel weg met zijn gevleugelde sandalen en bleef ongedeerd.

Op weg terug naar Seriphus had hij vele avonturen: een daarvan was dat toen hij zag dat Atlas de hemel op zijn rug droeg, hij medelijden kreeg met Atlas en hem in steen veranderde door hem het hoofd van Medusa te tonen zodat hij niet langer het gewicht kon voelen.

fresco
Perseus met Andromeda;
fresco uit Pompeji 1e eeuw nC
Later zag hij iets wat er uitzag als een standbeeld vastgebonden aan een rots en vloog omlaag. toen zag hij dat het geen standbeeld was, maar een vrouw. Hij vroeg waarom zij aan de rots vastgeketend was. "Mijn naam Andromeda en ik ben gestraft vanwege mijn ijdele moeder. Zij schepte erover op dat ik mooier was dan de Nereiden. Poseidon werd boos en zei dat ik geofferd moest worden aan een zeemonster," zei ze. Juist toen ze dat zei, kwam een monster uit de zee omhoog.

Perseus haalde het hoofd van Medusa uit de zak en het zeemonster veranderde in steen en verpulverde. Perseus sneed Andromeda's banden los en nam haar mee naar haar vader, Koning Cepheus van Phoenicia. Toen Perseus om Andromeda's hand vroeg, stemde Cepheus daar blij mee in. Zo ging Perseus - met Andromeda in zijn armen - op weg naar Seriphus.

Onderweg stopten zij in Larisa waar Perseus mee kon doen in enige wedstrijden, maar toen hij een discus wierp, trof deze een oude man in het publiek: Acrisius. Zo kwam de voorspelling uit en na een korte tijd van rouw gingen Perseus en Andromeda weg.

Toen zij op Seriphus aankwamen, was de eerste persoon die zij ontmoetten, Dictys, de visser die Danaë en Perseus aan de kust had gebracht, nadat zij in de kist op zee hadden rondgezworven. Dictys vertelde Perseus en Andromeda dat Polydectes nooit was getrouwd, mar omdat Danae Polydectes nooit had willen trouwen, dwong hij haar zijn dienstmeisje te zijn. Perseus was woedend. Hij verzocht Dictys voor Andromeda te zorgen.

Perseus stormde naar het paleis, liep naar binnen en zei, "Allen die mijn vrienden zijn, moeten hun ogen sluiten!" Terwijl hij dit zei, hield hij Medusa's hoofd omhoog en Polydectes en zijn helpers werden versteend. Perseus en Andromeda leefden lang en gelukkig en hun nakomelingen werden grote koningen, maar de grootste van deze was Heracles de sterkste man in de wereld.

Later werd Perseus gedood door Dionysus. Perseus en Andromeda werden sterrebeelden.



mythen