Lectisternium
Lectisternium, romeinse versie van het gebruik van
de plechtige godenmaaltijd bij de Grieken (κλίνη, θεοξενία),
waarbij beelden of symbolen van goden
op ligbedden aanlagen zoals de mensen dit deden.
Dit kon geschieden in een particulier
huis of in een
heiligdom, voor één god of voor verscheidene goden
tegelijk, zoals voor het eerst in 399 vC naar aanleiding
van het uitbreken van de pest gebeurde; het
sibyllijnse orakel had hiervoor als deelnemers aangewezen
Apollo
en
Latona,
Hercules en
Diana,
Mercurius
en
Neptunus.
Aan het laatste bekende lectisternium, dat
gehouden werd na de romeinse nederlaag bij het
Trasumeense Meer
(217 vC), namen echter de twaalf
olympische goden deel.
Deze denarius van C.Coelius Caldus (links) uit 51 vC laat
op de achterkant een figuur op een lectisternium
zien tussen 2
standaarden met de teksten IMPAX (links), C CALDVS rechts en in het midden
CALDVS III VIR.
Lit. G. Wissowa (PRE 12, 1108-1115). K. Latte, Römische
Religionsgeschichte (München 1960) 242-244. J. Gagé,
Apollon romain. Essai sur le culte d'Apollon et le développement
du ritus graecus à Rome des origines à Auguste
(Paris 1955) 168-179. [A. J. Janssen]