Marcus Lollius was de eerste stadhouder van de provincie Galatia (25 vC) en werd als homo novus consul in 21; hij was een vooraanstaand aanhanger van Augustus en een vijand van Tiberius. Waarschijniijk als proconsul van Macedonia trad hij met succes op tegen de Thraciërs (19-18 vC), maar in 16 vC werd hij in Gallië verslagen door germaanse plunderbenden, die een legioensadelaar veroverden (clades Lolliana). In 1 vC benoemd tot raadgever en begeleider van 's keizers kleinzoon Gaius Iulius Caesar in het Oosten, raakte L. met deze in onmin. Hij werd aangeklaagd, omdat hij steekpenningen zou hebben aangenomen van de parthische koning Phraates V, en stierf kort daarop (2 nC), vermoedelijk door zelfmoord. Hij liet grote rijkdommen na. Hij was de grootvader van Caligula's derde gemalin, Lollia Paulina.
L. was al in de oudheid een omstreden figuur. Horatius
(Oden 4,9) prijst hem als rechtschapen, Velleius
Paterculus schildert hem af als hebzuchtig, huichelachtig,
listig en corrupt.
Lit. E. Groag (PRE 13, 1377-1387). [A. J. Janssen]