Bruttii
Bruttii, volksstam in Zuid-Italië, waarnaar in de
oudheid het bergachtige zuidwestelijke schiereiland
van Italië genoemd werd, het huidige
Calabrië, de
naam waarmee tot in de 7e eeuw nC de 'hak' van
Italië werd aangeduid. De B. waren van oorsprong
Lucaniërs
die zich ca. 360 vC van hun stamgenoten
losmaakten en zuidwaarts trokken. In 356
vC bezetten ze een hoogte aan de bovenloop van
de Crathis en stichtten daar hun hoofdstad Consentia.
Vervolgens veroverden ze de griekse steden
Terina, Hipponium en Pandosium en stichtten nieuwe
steden zoals Caulonia en Tempsa. De grootste
bloei viel in de 3e eeuw vC. Tusen 280 en 270 vC
werd het noordelijke deel van het gebied der B.
door de Romeinen bezet omdat de B. partij gekozen
hadden voor Pyrrhus.
Van 216 tot 203 stonden
ze aan de zijde van Hannibal,
waarvoor de Romeinen
hen straften met onderwerping. Hun gebied
werd omringd door romeinse kolonies (Buxentum,
Tempsa, Vibo, Croton,
Thurii) en de B.
verdwenen als zelfstandige natie. Daarna had het
schiereiland, afgezien van de stad Rhegium, in
politiek en economisch opzicht vrijwel geen betekenis
meer. Sinds Augustus
vormde het samen met
Lucanië de regio III van Italië.
Lit. C. Hülsen (PRE 3, 907-911). - G. Slaughter, Calabria the first Italy (Madison 1939). G. Devoto, Gli antichi Italici² (Florence 1951) 298vv. [Nuchelmans]