Iason (Ἰάσων) van Pherae, zoon of schoonzoon van Lycophron, evenals deze alleenheerser over zijn vaderstad (ca. 380 tot 370). Tussen 374 en 372 vC slaagde I. erin - voor het eerst sinds de 6e eeuw vC en voor de laatste maal in de geschiedenis - geheel Thessalië onder één bestuur te verenigen. Zijn leger, dat 8000 ruiters en 20.000 infanteristen telde, was destijds het sterkste van Griekenland en hij sloot bondgenootschappen met Macedonië, Athene en Thebe. Na de slag bij Leuctra (371) bemiddelde I. tussen Sparta en het zegevierende Thebe en bewerkte een wapenstilstand. In 370 verwekte hij grote opschudding door ten tijde van de pythische spelen het gehele thessalische leger te mobiliseren; een oorlog met het machtige Thebe leek onvermijdelijk, maar voordat het zover kwam werd de tiran door samenzweerders vermoord.
I. streefde naar de hegemonie over geheel Griekenland
en overwoog een veldtocht tegen Perzië; hij
kan als een voorloper van en misschien zelfs als een
voorbeeld voor Philippus II
en Alexander de Grote
worden beschouwd.
Lit. F. Stähelin (PRE 9, 771-777). - H. D. Westlake, Thessaly in the Fourth Century B.C. (London 1935). M. Sordi, La lega tessala fino ad Alessandro Magno (Rome 1958). H. Berve, Die Tyrannis bei den Griechen (München 1967) 285- 290, 668-670. [Nuchelmans]