Keren (Κῆρες), in het griekse volksgeloof de naam van een groep schadelijke machten, verwekkers van ziekte, lichamelijke en geestelijke ontreddering, tegenspoed en dood. Bij de homerische kerostasie (het wegen van de K.) als doodslot van volk of individu verstaan (Ilias 8, 68-74 en 22, 208-213), werden de K. later ook gehouden voor rondwarende spookgeesten die op de allerzielendag der Anthesteria met de kreet θύραζε Κῆρες ('naar de deur, Keren') moesten worden verdreven (vgl. Lemures). Genealogisch vaag gesitueerd als dochters van Nyx, werden ze in de klassieke literatuur ongeveer gelijkgesteld met Harpijen, Erinyen en Sirenen. Ze werden bij voorkeur voorgesteld in de gestalte van roofvogels (bv. Ilias 18, 535-540), maar kunnen, behalve op de kist van Cypselus (Pausanias, Periegesis 5, 19,6), moeilijk worden onderscheiden van gelijksoortige boze demonen.
Lit. O. Crusius (Roscher 2, 1136-1166). L. Malten (PRE Suppl. 4,
1924, 883-900). G. Becatti (EAA 4, 345v). M. Nilsson, Geschichte
der griechisen Religion 1³ (München 1967) 222-225.
H. J. Rose, Keres and Lemures (HThR 41, 1948, 217-228).
J. ter Vrugt-Lenz, Θύραζε Κῆρες
(Mnemosyne 15, 1962, 238-247). [Sanders]