Drusus Iulius Caesar

Drusus Iulius Caesar ('Drusus minor'), 13 vC - 23 nC, enige zoon van keizer Tiberius en diens eerste vrouw Agrippina, gehuwd met Germanicus' zuster Claudia Livia (Livilla), bij wie hij drie kinderen had. Na in 2 nC princeps iuventutis geworden te zijn moest D. zich in 4 nC, toen Germanicus door Tiberius bij diens adoptie door Augustus eveneens geadopteerd werd, met de derde plaats in de opvolging tevreden stellen. Dit beïnvloedde hun goede verstandhouding echter allerminst.

Als consul (l5 nC) ging Drusus met Seianus naar Pannonië, waar hij de legioenen, die na Augustus' dood (14) Germanicus als keizer wensten. kalmeerde. Van 17 tot 20 opereerde hij vanuit Illyricum tegen de Marcomannen, wier vorst Marbod zich aan hem overgaf. Een ovatio en een zegeboog op het Forum Augusti vielen hem ten deel.

Na Germanicus' dood (19) bezette D. in de troonopvolging de eerste plaats, hetgeen bevestigd werd doordat hem, na een tweede consulaat in 21, de tribunicia potestas werd verleend (22). Over de opvolging raakte hij echter in een ernstig conflict met Seianus, die zijn vrouw verleidde en haar ertoe bracht haar man te vergiftigen. Hij werd met grote eer begraven in het Mausoleum van Augustus. Drusus stond bekend als een trots, losbandig en wreed man, maar was desondanks gezien bij het volk.

Een geharnast standbeeld van Drusus minor bevindt zich in het Museo Nazionale te Cagliari; onder de vele bewaard gebleven koppen is de fraaiste die in het Museo Nazionale van Napels.

Klik op een naam voor meer informatie!

Lit. Tacitus, Annales 1,24-30; 2, 6264; 4, 9-11. - M. Gelzer (PRE 10, 431-434). - R. S. Rogers, Studies in the Reign of Tiberius. Some Imperial Virtues of Tiberius and D. Iulius Caesar (Baltimore 1943).