Livia Drusilla

Livia Drusilla (58 vC-29 nC), dochter van Marcus Livius Drusus Claudianus en Alfidia. Uit haar eerste huwelijk, met Tiberius Claudius Nero, werden de latere keizer Tiberius en Drusus maior geboren. Nadat Claudius Nero zich van haar had laten scheiden (39 vC), huwde Livia met Octavianus, die zij tot aan zijn dood (14 nC) trouw ter zijde stond. Na zijn troonsbestijging vervulde zij energiek haar vorstelijke taken, waarvoor verstand, takt, waardigheid en uiterlijk haar bij uitstek geschikt maakten. Doordat Augustus haar advies hooglijk waardeerde was haar invloed groot. Hij verhief haar dan ook tot Iulia Augusta en onderscheidde haar met belangrijke voorrechten. Zij vergezelde haar gemaal op vele reizen.

Na Augustus' dood schijnt Livia's natuurlijke hang naar macht wrijvingen veroorzaakt te hebben tussen haar en de mede door haar invloed keizer geworden Tiberius. Ofschoon sommige auteurs haar afschilderen als een meedogenloze intrigante, die niet vreemd zou zijn geweest aan de dood van Marcellus, Gaius en Lucius Caesar, Agrippa Postumus en Germanicus en die zelfs het einde van haar eigen echtgenoot zou hebben verhaast, ontbreekt hiervoor elk bewijs.

Bij haar dood weigerde Tiberius haar testament uit te voeren en haar te vergoddelijken; het eerste geschiedde later door Caligula, het tweede door Claudius.
Van Livia zijn vele koppen, borstbeelden en afbeeldingen op munten bewaard gebleven; een van de mooiste koppen bevindt zich in het museum Ny Carlsberg te Kopenhagen.

Klik op een naam voor meer informatie!

Lit. L. Ollendorff (PRE 13, 900-924). L. Fabrini (EAA 4, 663-667). - H. Willrich, Livia (Leipzig 1911). E. Kornemann, Grosse Frauen des Altertums (Bremen 1958). J. Carcopino, Passion et politique chez les Césars (Paris 1958). J. P. Balsdon, Roman Women, Their History and Habits (London 1962). W. H. Gross, Iulia Augusta. Untersuchungen zur Grundlegung einer L.-Ikonographie (Abh. Akad. Wiss. Göttingen, Philologisch-historische Klasse 52, 1962).
[A. J. Janssen]