Leontini (Λεοντῖνοι), griekse stad dicht bij de oostkust
van Sicilië,
30 km ten noordwesten van Syracuse;
thans Lentini. L. werd ca.
730 vC gesticht door Chalcidiërs onder leiding van
Theocles. De inheemse Siculi werden uit het stadsgebied
verdreven. In de loop van zijn bestaan was
L. herhaaldelijk lange tijd aan Syracuse onderworpen.
Van de plaatselijke tiran Panaetius is niet veel
bekend. In 498 vC kwam de stad in bezit van de
tirannen van Gela; in 476 vestigde Hiëro I van
Syracuse er inwoners van Naxus
en Catana. Na in
466 vC zijn vrijheid herwonnen te hebben, sloot L.
een verdrag met Athene tegen Syracuse (427 vC),
dat de oligarchen van de stad steunde
(Gorgias).
Kort voor 416 vC werd L. wederom door de Syracusanen
veroverd en werden de eigen bewoners verdreven.
In 214 vC nam de romeinse consul
Marcellus
de stad stormenderhand.
Polybius (7, 6) geeft een uitvoerige beschrijving van
L., dat daardoor in 1927 is gelocaliseerd bij het
huidige Lentini. De stad lag in een kloof tussen twee
heuvels, die dienden als acropolis; op de heuvels
lagen enkele tempels, in de kloof de openbare gebouwen
en de agora. Verschillende fasen van de
stadsmuren, een poort en hellenistische graven erbuiten
zijn bij italiaanse opgravingen aan het licht
gekomen.
Lit. K. Ziegler (PRE 12, 2042-2047). G. V. Gentili (EAA 4, 561-564). G. Rizza, L. Campagne di scavi 1950-1951 e 1951-1952 (Notizie degli Scavi di Antichità ser. 8, 9, 1955, 281-376). S. Cancio, Leontinoi-Lentini (Rome 1967). [J. A. de Waele]