Pincius
Pincius (mons), heuvel direct ten noorden van het
oude Rome, gelegen tussen de Via Flaminia en
de Via Salaria; thans Monte Pincio.
In de tijd van de republiek bevonden zich op
de P. en zijn hellingen vele volkstuintjes. Deze
werden in de 1e eeuw vC en masse door rijke particulieren
opgekocht en als privépark ingericht. Op de
zuidelijke helling liet
Lucullus ca. 60 vC de
Horti Luculliani aanleggen (tot in de 2e eeuw nC
het fraaiste park van Rome),
Pompeius de Horti
Pompeiani; beide gingen in de 1e eeuw nC over in
keizerlijk bezit. Op de oostelijke helling bezat
Caesar
een domein, dat na zijn dood (44 vC) door
Sallustius
werd aangekocht en tot de Horti Sallustiani
werd gemaakt, die vanaf Nero tot in de 5e eeuw nC
als een van de zomerresidenties der keizers dienden.
Pas keizer Claudius (41-54) trok de P. binnen het
pomerium; de muur van
Aurelianus (270-275)
volgde ongeveer de hoogste punten van de heuvel.
Lit. H. Riemann (PRE 20, 1483-1603).
[Nuchelmans]