Perseus
Perseus (Περσεύς), laatste koning van Macedonië (179-168 vC),
zoon van Philippus V,
geboren in 212. Hij streefde
naar goede betrekkingen met Rome, maar probeerde
daarnaast op verschillende manieren de positie
van zijn rijk te versterken. Zijn zuster liet hij
trouwen met
Prusias
van Bithynië; zelf huwde hij
Laodice, dochter van
Seleucus IV
van Syrië. Hij
breidde zijn invloed uit over Thracië en Illyrië,
knoopte vriendschappelijke relaties aan met Aetolië,
de achaeïsche bond en Rhodus en mengde zich in
sociale woelingen in Thessalië en Aetolië. Perseus'
streven om van Macedonië weer een invloedrijke
staat te maken was een doorn in het oog van zijn
onmiddellijke rivaal in de griekse wereld,
Eumenes II
van Pergamum, en wekte ook al spoedig de
achterdocht van Rome. Uiteindelijk besloten de Romeinen
in 171 tot de oorlog (derde macedonische
oorlog). P. beperkte zich in de eerste plaats tot de
verdediging van de macedonische grenzen en kon
zich in de beginfase redelijk staande houden. Na de
capitulatie van zijn voornaamste bondgenoot, de illyrische
koning Genthius,
was het echter snel afgelopen:
op 22 juni 168 leed hij bij
Pydna een beslissende
nederlaag tegen de romeinse consul Lucius
Aemilius Paullus. Hij moest zich overgeven en luisterde
in 167 te Rome de triomftocht van Aemilius
Paullus op. In romeinse gevangenschap stierf hij in
165 of 162 vC te Alba Fucens.
Afbeeldingen van Perseus
treffen we aan op munten en op een gemme in het
Brits Museum, waar hij een gevleugelde helm draagt.
Lit. Livius, boeken 38-45. Polybius, boeken 22, 25, 27-30. F.
Geyer (PRE 19, 996-1021). - P. Heiland, Untersuchungen
zur Geschichte des Königs P. (Jena 1913). P. Meloni, Perseo
e la fine della monarchia macedone (Rome 1953). [Schouten]