Epidamnus (Ἐπίδαμνος), belangrijke stad op de
kust van Illyrië,
thans Durazzo (Durrës) in Albanië.
E. werd als gemeenschappelijke
kolonie van Corinthe en
Corcyra ca. 625 vC
gesticht. Bij interne twisten tussen oligarchen en
democraten deden laatstgenoemden in 435 vC eerst
een beroep op Corcyra, later op Corinthe, hetgeen
een der aanleidingen werd tot de
peloponnesische
oorlog. Op het einde van de 4e en in het begin van
de 3e eeuw was de stad achtereenvolgens in het bezit
van Cassander
en Pyrrhus.
Tegen de Illyriërs
stelde E. zich in 229 vC onder bescherming van de
Romeinen. Dezen noemden de stad wegens de omineuze
naam (damnum!) Dyrrhachium (Δυρράχιον),
een inheemse naam die reeds op munten uit de 5e
eeuw vC voorkomt. Van april tot juli 48 vC lagen
bij Dyrrhachium, dat door
Pompeius bezet was, de
legers van Caesar
en Pompeius tegenover elkaar. In
de volgende eeuwen bleef het als colonia voortbestaan
tot de aardbeving van 314 nC.
Dyrrhachium,
de verbindingshaven met Brundisium, was sinds
146 vC een van de twee beginpunten (Apollonia)
van de beroemde Via Egnatia naar Thessalonica.
De antieke resten van E. zijn uiterst schaars. In 1660 werd een
amphitheater (foto rechts) ontdekt met een grootste diameter van 120 m. Het is in
de 2e eeuw nC gebouwd en had een capaciteit van 20000 toeschouwers. Er is ook een deel van de romeinse stadsmuur gevonden.
Lit. Thucydides 1, 24-26. Caesar, De bello civili 3, 41-72. - A. Philippson (PRE 5, 1882-1887). P. Sestieri (EAA 3, 196v). - Id., Vita pubblica e monumenti di Durazzo in eta romana attraverso le iscrizioni (Epigraphica 4, 1942, 127-238). G. Veith, Der Feldzug von Dyrrhachium zwischen Caesar und Pompeius (Wien 1920). [J. A. de Waele/Nuchelmans]