Alcmaeoniden (Ἀλκμεωνίδαι), een van de aanzienlijkste
adellijke geslachten van Attica. Als stamvader
gold Alcmaeon, een achterkleinzoon van Nestor;
Alcmaeon zou in de woelige tijden van de dorische
volksverhuizing van Pylus naar Athene gekomen
zijn; volgens Herodotus (5, 62) waren de A. echter
autochtone bewoners van Attica.
In de 7e en 6e eeuw vC speelden de A. een belangrijke rol in de
geschiedenis van Attica. Ze waren felle tegenstanders
van de tiran
Pisistratus, tijdens wiens bewind ze lang
in ballingschap leefden. In die tijd droegen ze grote
sommen bij aan de herbouw van de door brand verwoeste
Apollo-tempel van Delphi,
waardoor ze in
heel Griekenland bekend werden en in
Sparta steun
vonden voor de omverwerping van de alleenheerschappij
der Pisistratiden. De meest bekende A. waren
Megacles 1 en 2 en Clisthenes;
Pericles en
Alcibiades waren door hun moeders met de A.
verwant.
Lit. J. Toepffer (PRE 1, 1556-1562). - G. W. Williams, The
Curse of the Alkmaionidai (Hermathena, november 1951, 32-
49; mei 1952, 3-21; november 1952, 58-71). [Nuchelmans]