Telemachus

Penelope en Telemachus

Telemachus (Τηλέμαχος), in de griekse sage zoon van Odysseus en Penelope. Een belangrijke rol speelt hij in de Odyssee (Homerus III), waar zijn karakter door het hele werk heen een duidelijke ontwikkeling doormaakt. In het begin toont hij zich een rechtschapen en bescheiden, maar ook wat timide en weinig ondernemende jongeman, die zich tegenover de vrijers moeilijk handhaaft. Pogingen zijnerzijds om hen tot vertrek te bewegen blijven dan ook vruchteloos. Op aansporen van Pallas Athene scheept hij zich vervolgens in om inlichtingen over zijn vader in te winnen, eerst bij Nestor, daarna bij Menelaüs (Odyssee 1-4). De vrijers willen hem doden en leggen een hinderlaag maar, wederom op raad van Athene, keert hij langs een andere weg naar Ithaca terug. Van dan af toont hij veel meer moed, energie en ondernemingsgeest, ook in de periode dat zijn vader er nog niet is (ib. 15-16, 15j). Samen met deze vecht hij dapper tegen de vrijers (ib. 22, 91vv).

Verdere gegevens over T. zijn schaars. Toen hij een klein kind was, zou Palamedes hem voor de ploeg van zijn vader hebben geworpen, toen deze waanzin voorwendde om niet aan de expeditie tegen Troje te hoeven deelnemen. Volgens de Telegonie (Telegonus) zou T. na de dood van zijn vader Circe hebben gehuwd.

Lit. J. Schmidt (Roscher 5, 260-273). H. Herter (PRE 5A, 325-357). - F. Klingner, Über die vier ersten Bücher der Odyssee (Berichte der Sächsischen Akad. Wiss., Philologisch-historische Klasse 96, Léipzig 1944). L. Allione, Telemaco e Penelope nell' Odissea (Turijn 1963). [Schouten]