Fabius

Zilveren Denarius van G.Fabius (96 vC); kop van Cybele; Victoria op tweespan C.FABI C.F.

Fabius, naam van een der oudste en aanzienlijkste romeinse patricische gentes. De Fabii zouden afstammen van Hercules en een dochter van de arcadische Euander. Van de aanvang af speelden zij een belangrijke rol in de romeinse geschiedenis. Niet alleen was de tribus Fabia naar hen genoemd, maar ze waren bovendien een van de twee gentes die belast waren met de organisatie van het oudste romeinse feest, de Lupercalia.

De voornaamste families van de gens Fabia waren de Vibulani, Ambusti, Maximi, Buteones, Pictores en Labeones. Bij de Maximi kwamen de bijnamen Verrucosus, Rullianus, Gurges, Aemilianus en Allobrogicus voor. De gens is waarschijnlijk in het begin van de keizertijd uitgestorven. Haar belangrijkste vertegenwoordigers waren:

(1) Quintus Fabius Maximus Rullianus, held uit de samnitische oorlogen, magister equitum van Lucius Papirius Cursor in 325, consul in 322, 310, 308, 297 en 295, dictator in 315, censor in 304 vC. In 295 behaalde F. bij Sentinum samen met Publius Decius Mus, met wie hij in 304 censor was geweest en die zich in de slag ten dode wijdde, een beslissende overwinning op de Samnieten en hun bondgenoten. Het beeld dat romeinse geschiedschrijvers als Livius en Diodorus van F. tekenen, bevat zeker veel elementen die aan de levensloop van zijn beroemde achterkleinzoon F. (2) zijn ontleend.

---

Lit. F. Münzer (PRE 6, 1800-1811).

---

(2) Quintus Fabius Maximus Verrucosus Cunctator

---

(3) Quintus Fabius Pictor

---