Octavia

Octavia, romeinse vrouwenaam. De meest bekende draagsters waren:

(1) Octavia maior, dochter van Gaius Octavius en diens eerste vrouw Ancharia, en halfzuster van keizer Augustus. Zij was gehuwd met Sextus Appuleius.



Stamboom


Lit. M. W. Singer, The Problem of Octavia Minor and Octavia Maior (Transactions and Proceedings of the American Philological Association 79, 1948, 268-274).




(2) Octavia minor (ca. 70-11 vC), dochter van Gaius Octavius en Atia, en volle zuster van keizer Augustus. Uit haar eerste huwelijk, met Gaius Claudius Marcellus, had zij een zoon en twee dochters. Deze zoon, Marcus Claudius Marcellus, huwde Augustus' dochter Iulia. Na de dood van haar man huwde Octavia ter bezegeling van het tussen Octavianus en Antonius gesloten pact van Brundisium (40 vC) met Marcus Antonius, aan wie zij twee dochters schonk, Antonia maior en Antonia minor. Aanvankelijk vergezelde zij Antonius naar Griekenland, maar toen hij naar het Oosten trok, liet hij haar achter. Dank zij haar bemiddeling tussen Antonius en Octavianus kwam in 37 het verdrag van Tarente tot stand, dat het driemanschap tussen dezen en Marcus Lepidus voor vijf jaar verlengde. Toen Octavia haar in de netten van Cleopatra verstrikte man versterkingen wilde brengen, zond hij haar terug (35 vC). De steeds dieper wordende kloof tussen beiden liep in 32 uit op een scheiding. Teruggetrokken levend wijdde Octavia zich daarna aan de opvoeding van haar eigen kinderen en die uit Antonius' verbintenissen met Fulvia en Cleopatra. Haar loyaliteit en edele gezindheid bezorgden haar aller sympathie. Na haar dood (11 vC) werd zij bijgezet in het Mausoleum Augusti. Een basalten kop in het Louvre te Parijs laat op indrukwekkende wijze de voorname trekken zien van deze nobele vrouw.


Stamboom


Lit. M. Hammond (PRE 17, 1859-1868). B. M. Felletti Mai (EAA 5, 806). - B. Doer, Octavia, eine aussergewöhnliche Frau des alten Rom (Altertum 14, 1968, 20-31).


kop(3) Claudia Octavia, in 40 nC geboren dochter van keizer Claudius en Messalina, en achterkleindochter van Octavia minor. Na de dood van haar eerste verloofde Lucius Iunius Silanus (49) verloofde zij zich met keizer Nero, met wie zij in 53 huwde. In 62 zond Nero haar echter heen, omdat hij haar niet mocht, en stelde haar in Campanië onder militair toezicht. Demonstraties te haren gunste leidden tot haar verbanning, zogenaamd wegens echtbreuk en hoogverraad, naar het eilandje Pandateria, waar Nero haar liet doden. Haar lot is vereeuwigd in de op naam van Seneca overgeleverde praetexta Octavia.


Lit. S. Brassloff (PRE 3, 2893-2898). - V. Poulsen, Portraits of Claudia O. (Opuscula Romana 4, Lund 1962, 107-115). [A. J. Janssen]


Lijst van Namen