Octavia
Octavia, romeinse vrouwenaam. De meest bekende
draagsters waren:
(1) Octavia maior, dochter van
Gaius Octavius en
diens eerste vrouw Ancharia, en halfzuster van keizer
Augustus. Zij was gehuwd met Sextus Appuleius.
Lit. M. W. Singer, The Problem of Octavia Minor and Octavia Maior
(Transactions and Proceedings of the American Philological
Association 79, 1948, 268-274).
(2)
Octavia minor (ca. 70-11 vC),
dochter van
Gaius
Octavius en
Atia, en volle zuster van keizer
Augustus. Uit haar eerste huwelijk, met
Gaius Claudius Marcellus, had zij een zoon en twee dochters.
Deze zoon,
Marcus Claudius Marcellus,
huwde Augustus' dochter
Iulia.
Na de dood van haar man huwde Octavia ter bezegeling
van het tussen Octavianus en Antonius gesloten pact
van Brundisium
(40 vC) met
Marcus Antonius,
aan wie zij twee dochters schonk,
Antonia
maior en
Antonia minor.
Aanvankelijk vergezelde
zij Antonius naar Griekenland, maar toen hij naar
het Oosten trok, liet hij haar achter.
Dank zij haar
bemiddeling tussen Antonius en Octavianus kwam
in 37 het verdrag van Tarente tot stand, dat het driemanschap
tussen
dezen en
Marcus Lepidus
voor vijf jaar verlengde. Toen Octavia haar in de netten
van
Cleopatra verstrikte man versterkingen
wilde brengen, zond hij haar terug (35 vC). De
steeds dieper wordende kloof tussen beiden
liep in
32 uit op een scheiding. Teruggetrokken levend
wijdde Octavia zich daarna aan de opvoeding van haar
eigen kinderen en
die uit Antonius' verbintenissen
met Fulvia en Cleopatra. Haar loyaliteit en edele
gezindheid bezorgden haar aller sympathie.
Na haar
dood (11 vC) werd zij bijgezet in het
Mausoleum
Augusti. Een basalten kop in het Louvre te Parijs
laat op indrukwekkende wijze de voorname trekken
zien van deze nobele
vrouw.
Lit. M. Hammond (PRE 17, 1859-1868). B. M. Felletti Mai
(EAA 5, 806). - B. Doer, Octavia, eine aussergewöhnliche
Frau des alten Rom (Altertum 14, 1968, 20-31).
(3) Claudia Octavia, in 40 nC geboren dochter van keizer
Claudius en
Messalina, en achterkleindochter
van Octavia minor. Na de dood van haar eerste verloofde
Lucius Iunius Silanus (49) verloofde zij zich met
keizer Nero, met wie zij in 53 huwde. In 62 zond
Nero haar echter heen, omdat hij haar niet mocht,
en stelde haar in Campanië onder militair toezicht.
Demonstraties te haren gunste leidden tot haar verbanning,
zogenaamd wegens echtbreuk en hoogverraad,
naar het eilandje Pandateria, waar Nero haar
liet doden. Haar lot is vereeuwigd in de op naam
van Seneca
overgeleverde praetexta Octavia.
Lit. S. Brassloff (PRE 3, 2893-2898). - V. Poulsen, Portraits
of Claudia O. (Opuscula Romana 4, Lund 1962, 107-115).
[A. J. Janssen]