Marcus Livius Salinator,
romeinse consul
en censor uit de tijd van
de tweede punische oorlog. Marcus Livius S. werd
geboren in 254 vC en opgevoed door de dichter
Livius Andronicus,
die tot zijn vrijlating als
slaaf in dienst stond van Marcus' vader, Lucius
Livius S. Tijdens zijn eerste consulaat (219) streed
hij met zijn collega Lucius Aemilius Paullus
tegen de Illyriërs. Na de triumf werd hij echter van
malversaties met de buit beschuldigd en trok hij
zich terug op het platteland. Verbitterd - mede omdat
zijn schoonvader Pacuvius Calavius in 216 de
stad Capua
aan Hannibal uitleverde - hield S. zich
tijdens het eerste deel van de in 218 uitgebroken
tweede punische oorlog geheel afzijdig. In 210
riepen de consuls hem naar Rome, maar tot 208 weigerde
hij in de senaat een woord te spreken. In dat
jaar werd hij met Gaius Claudius Nero tot
consul
voor 207 gekozen. Samen versloegen zij aan
de Metaurus
Hannibals
broer Hasdrubal. Daarna
was hij proconsul in Etrurië. In 204 vC werd S.
tot censor gekozen, wederom met Claudius Nero
als collega. Zij voerden o.a. een zoutbelasting in en
besteedden de bouw van de tempel der Magna
Mater aan.
Lit. F. Münzer (PRE 13, 891-899).
[Nuchelmans]