Thrasybulus (Θρασύβουλος) van Athene, zoon van Lycus, belangrijk atheens veldheer en staatsman. In 411 was hij leider van het bewind dat de democratisch gezinde bemanning van de vloot bij Samus gevormd had als tegenwicht tegen de Raad van 400. Door zijn toedoen werd in 411 vC Alcibiades teruggeroepen; in de atheense successen op zee in de volgende jaren had hij een belangrijk aandeel. Toen na de atheense nederlaag de Dertig aan het bewind kwamen, moest T. naar Thebe vluchten, waar hij een groep van 70 ballingen om zich heen verzamelde, waarmee hij in de herfst van 404 de deme Phylae bezette. Toen zijn aanhang tot ca. 1000 man was aangegroeid, nam hij de Piraeus in en versloeg de tegen hem uitgezonden troepen van de Dertig. Dank zij een wapenstilstand, tot stand gekomen door bemiddeling van Sparta, kon hij naar Athene optrekken, waar een einde werd gemaakt aan het regime van de Dertig en de democratie werd hersteld.
In de corinthische oorlog boekte T. als strateeg grote successen, o.a. door de verovering van Thasus, Samothrace, Byzantium en Chalcedon. In Ionië was zijn optreden minder gelukkig. Ca. 390 kwam hij tijdens een strooptocht in de omgeving van Aspendus om.
T. was een begaafd militair, verwoed democraat,
maar soepel genoeg om concessies te kunnen doen
terwille van het bewaren van de eenheid in Athene.
Hij besefte echter onvoldoende dat het materiële
potentieel van Athene de imperialistische politiek
die hij voorstond niet gedoogde.
Lit. Thucydides 8. Xenophon, Hellenica 1-4. Nepos, Vita
Thrasybuli. W. Schwahn (PRE 6A, 568-573). - R. Seager, T., Conon and
Athenian Imperialism (Journal of Hellenic Studies 87, 1967, 95-115).
S. Perlman, Athenian Democracy and the Revival of Imperialistic
Expansion at the Beginning of the 4th Century (Classical Philology
63, 1968, 257-267). [Schouten]