Rhadamanthys (Ῥαδάμανθυς), prehelleense mythische
koning-wetgever-rechter op Kreta, zoon van
Zeus en
Europa, broer van
Minos en
Sarpedon, gemaal
van Alcmene. Literair noch kunsthistorisch is
R. een belangrijke figuur, maar hij is wel representatief
voor de ontwikkeling van de (volks)opvattingen
over het hiernamaals. Bij
Homerus en
Pindarus is
hij, omwille van zijn onkreukbare rechtvaardigheid,
heerser geworden over de Eilanden der Gelukzaligen,
het Elysium. Plato vermeldt hem het eerst,
naast Minos en Aeacus,
als een der drie rechters die
in de onderwereld recht spreken over de doden. Bij
Vergilius dwingt hij in de
Tartarus door folteringen
bekentenis af over verheelde misdaden. Hiernaast een fresco uit de
graftombe van Lefkandi (300 vC).
Lit. O. Jessen (Roscher 4, 77-86). E. Paribeni (EAA 6, 596). L.
Malten, Elysion und R. (Jahrbuch des Deutschen Archäologischen
Institutes 28, 1913, 35-51). Sp. Marinatos, Les légendes
royales de la Crète minoenne (Revue Archéologique
34, 2, 1949, 5-18).
[Sanders]