Vindex, opstandeling onder Nero. Gaius Iulius V., geboren ca. 25 nC, stamde uit een aquitanisch koningsgeslacht. Zijn vader was, waarschijnlijk onder Claudius, in de senaat opgenomen. In 68 kwam V., die toen romeins stadhouder van Gallia Lugdunensis was, in opstand tegen Nero, wellicht met de bedoeling om deze af te zetten. De keizer vernam dit midden maart in Napels en ijlde naar Rome. Een groot deel van de gallische stammen, waaronder de Haedui en de Sequani, evenals de stad Vienna sloten zich, verbitterd over de belastingdruk, bij de opstand aan. Ook vond V. steun bij Galba, die toen gouverneur was van Hispania Tarraconensis en aanspraak maakte op de troon, en bij de gouverneurs van Lusitania en Africa. Weldra beschikte hij over een leger van 100.000 man. De veteranenkolonie Lugdunum weigerde hem echter de toegang. Ook bleven Lucius Verginius Rufus, stadhouder van Germania Superior, alsmede de Belgae, Treveri en Lingones Nero trouw. Verginius mobiliseerde zijn troepen en rukte tegen V. uit. In een grote slag bij Vesontio (Besançon) leden de slechter bewapende volgelingen van V. de nederlaag. Hun aanvoerder maakte zelf een eind aan zijn leven.
Lit. W. Ensslin (PRE 9A, 25-27). G. Wesener (PRE Suppl. 14,
885-895). - M. Raoss, La rivolta di Vindice ed il successo di Galba
(Epigraphica 20, 1958, 46-120; 22, 1960, 37-151). P. A. Brunt, The
Revolt of V. and the Fall of Nero (Latomus 18, 1959, 531-559). J. B.
Hainsworth, Verginius and V. (Historia 11, 1962, 86-96). J. van
Ooteghem, Verginius et V. (Les Études Classiques 36, 1968, 18-27).
[A.J. Janssen]