Syphax (Σόφαξ, Σύφαξ), stamhoofd van de numidische Masaesyles. In zijn conflict met Carthago (214-212) werd hij waarschijnlijk door Gnaeus en Publius Scipio vanuit Spanje gesteund. Ondanks zijn nederlaag tegen Massinissa, wiens gebied hij was binnengedrongen, raakte hij spoedig weer in het bezit van zijn rijk. In de tweede punische oorlog koos Syphax onder invloed van zijn huwelijk met Hasdrubals dochter Sophonisbe de zijde van Carthago, met welks hulp hij heel Numidië bezette.
Na de
landing van de Romeinen in Afrika dwong hij
Scipio maior het beleg van Utica op te geven.
Zijn poging om vrede tussen de partijen tot stand te
brengen mislukte evenwel. Nadat Scipio zijn kamp
bij Utica
had platgebrand en hem bij Campi Magni
had verslagen, vluchtte Syphax naar zijn rijk, waar hij na
een nieuwe nederlaag in handen viel van de Romeinen
(203). Hij stierf in gevangenschap te
Tibur,
maar kreeg van de senaat een plechtige begrafenis
(201). Zijn zoon Vermina, die bij Zama tegen
Hannibal
streed, kreeg in 200 van de Romeinen een deel
van zijn vaderlijk rijk terug. Syphax poseerde, o.m. door
het dragen van een diadeem, graag als hellenistisch
vorst. Zijn officiële hoftaal was het phenicisch.
Lit. P. Habel (PRE 4A, 1472-1477). [A. J. Janssen]