Aratus (Ἄρατος) van Sicyon (271-213), griekse staatsman en bekendste strateeg van de achaeïsche bond. Toen zijn vader Clinias in 264 in de partijtwisten van Sicyon vermoord was, vluchtte A. naar Argos. Vandaar bevrijdde hij samen met andere ballingen in 251 zijn vaderstad van de tirannie van Nicocles. Vervolgens haalde hij Sicyon over, toe te treden tot de achaeïsche bond. Daarin verwierf A. spoedig een leidende positie. Van 245 tot zijn dood was hij om het andere jaar strateeg van de bond, welks omvang, aanzien en macht hij sterk vergrootte. In 243 verdreef hij de Macedoniërs uit Corinthe, in 241 versloeg hij bij Pellene de Aetoliërs, in 235 won hij Megalopolis voor de bond, in 229 bevrijdde hij Argos en Athene van hun macedonische bezetting.
In de volgende jaren maakte A. noodgedwongen
een forse zwenking in zijn politiek, die tot dan toe
fel anti-macedonisch was geweest. Toen Ptolemaeus
III van Egypte, de beschermheer van de achaeïsche
bond, de expansiepolitiek van Cleomenes III van
Sparta ging steunen, wendde A. zich in 225 tot
Antigonus Doson van Macedonië. Deze greep maar
al te graag in, sloot een verbond met A., bedong als
prijs Corinthe en versloeg de Spartanen (Sellasia
222). In de z.g. bondgenotenoorlog (220-217: Macedonië +
achaeïsche bond contra Sparta +
aetolische bond) moest A. zich tevreden stellen met het
adviseurschap van Philippus V.
Na de vrede van Naupactus
(217) verzette hij zich echter tegen Philippus' anti-romeinse
politiek. Zijn dood in 213 wordt op rekening van Philippus gesteld.
De zeer partijdige, pro-achaeïsche mémoires van A.
zijn verloren gegaan, maar ze zijn verwerkt in
Plutarchus' biografie.
Lit. Plutarchus' levensbeschrijvingen van Aratus, Agis en
Cleomenes. Polybius, boeken 2, 4 en 5. - B. Niese (PRE 2,
383-390). - F. W. Walbank, Aratos of Sicyon (Cambridge
1933). [Nuchelmans]