Drusus

Drusus, romeins cognomen. Van de dragers van de naam D. zijn het meest bekend twee volkstribunen uit de gens Livia en drie prinsen uit de vroege keizertijd tijd, van wie de twee jongsten de naam D. als praenomen hebben (Agrippina).

(1) Marcus Livius Drusus, bekende volkstribuun (122 vC), als zodanig collega van de sociale hervormer Gaius Sempronius Gracchus. Als invloedrijk vertegenwoordiger van de senaatspartij keerde hij zich tegen Gracchus toen deze op de plaats van Carthago een kolonie stichtte, door het volk een dozijn kolonies en de Latijnen vrijstelling van lijfstraffen te beloven. Bij de na Gracchus' terugkeer hierover ontstane moeilijkheden vond deze de dood. Als consul en proconsul bestreed D. in Illyrië de Scordisci en de Thraciërs (112/111) en verdiende hiermee een triomf. Hij stierf tijdens zijn censuur (109).


Lit. F. Münzer (PRE 13, 856-859).


(2) Marcus Livius Drusus, zoon van vorige Drusus, volkstribuun in 91 vC en een begaafd, maar eerzuchtig aristocraat. Hij streefde ernaar de macht van de senaat te herstellen, deze met de equites te verzoenen en de Italiërs het burgerrecht te verlenen. Zijn voorstellen hielden - behalve een graan-, akker- en koloniewet in, de rechtspraak aan de senaat terug te geven, het aantal senatoren door opname van 300 equites weer op 600 te brengen, de corruptie van equites voor een speciale rechtbank (quaestio) strafbaar te stellen en de italische bondgenoten het burgerrecht te geven. In strijd met de Lex Caecilia Didia (98) liet hij hierover echter 'en bloc' stemmen; tegenstand brak hij met geweld. De senaat verklaarde daarop zijn wetten voor ongeldig. Drusus zelf werd nog voor het einde van ujn ambtsjaar in zijn eigen huis door sluipmoord omgebracht.

Drusus geldt als de laatste van de grote tribunen. Zijn dood was aanleiding tot de gevaarlijke Bondgenotenoorlog (91-88). Zijn ideeën echter klinken door in Cicero's opvattingen over de concordia ordinum en de consensus Italiae.


Lit. F. Münzer (PRE 13, 859-881). - W. Strehl, M. Livius Drusus, Volkstribun im Jahre 91 a.Chr. (Diss. Marburg 1887). - R. Thomsen, Das Jahr 91 v.Chr. und seine Voraussetzungen (Classica et Mediaevalia 4, 1942, 1347). E. Gabba, M. Livio Druso e le riforme di Silla (Ann. Scuola Normale Superiore di Pisa 33, 1964, 1-15).


(3) Nero Claudius Drusus Germanicus ('Drusus maior').


(4) Drusus Iulius Caesar ('Drusus minor')


(5) Drusus Iulius Caesar (zoon van Germanicus).


Lijst van Namen